Komórki interstycjalne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komórki interstycjalne (łac. interstitium, od inter – między, sisto – umieszczam), komórki śródmiąższowe – niewyspecjalizowane, totipotencjalne komórki o charakterze embrionalnym, mogące poruszać się między warstwami oraz przekształcać w inne typy komórek.

U jamochłonów występujące głównie między komórkami nabłonkowo-mięśniowymi epidermy, rzadziej między komórkami gastrodermy. Komórki interstycjalne większości parzydełkowców mają formę pojedynczych amebocytów, a u stułbiopławów tworzą zgrupowania^[1].

• komórki Leydiga
• komórki Cajala