Komisja Likwidacyjna Rządu RP – Wikipedia, wolna encyklopedia
Komisja Likwidacyjna Rządu Rzeczypospolitej powołana dekretem prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego z dnia 20 grudnia 1990 związku z wypełnieniem misji władz Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie[1]. Równolegle powołana została Komisja Likwidacyjna Skarbu Narodowego.
Skład
[edytuj | edytuj kod]- prof. Edward Szczepanik – przewodniczący
- Jerzy Ostoja-Koźniewski – Minister Skarbu
- gen. bryg. Jerzy Przemysław Morawicz
- prof. Zygmunt Szkopiak
- Bohdan Wendorff
- Ryszard Zakrzewski
- Jerzy Zaleski
Epilog
[edytuj | edytuj kod]22 grudnia 1990 prezydent Kaczorowski przekazał insygnia władzy prezydenckiej wybranemu w wyborach powszechnych Lechowi Wałęsie. Tego samego dnia zakończył działalność rząd Edwarda Szczepanika. 8 grudnia 1991 działalność zakończyły zaś Rada Narodowa i Najwyższa Izba Kontroli. Komisja zakończyła ostatecznie działalność wszelkich organów emigracyjnych do 31 grudnia 1991.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dekrety prezydenta R. Kaczorowskiego o zakończeniu swojej działalności, o rozwiązaniu rządu i skarbu na emigracji, zarządzenia o komisjach likwidacyjnych rządu i skarbu, o rozwiązaniu kapituły Orderu Odrodzenia Polski, protokół z przekazania insygniów oraz teksty przemówień zawarte są w Dzienniku Ustaw RP na Uchodźstwie nr 5 z 22 grudnia 1990 r.