Komunistyczna Partia Czech i Moraw – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Skrót | KSČM |
Lider | |
Data założenia | |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Liczba członków | 107 813 |
Grupa w Parlamencie Europejskim | Europejska Partia Lewicy |
Obecni posłowie | 0/200 |
Obecni senatorowie | 0/81 |
Obecni eurodeputowani | 1/21 |
Strona internetowa |
Komunistyczna Partia Czech i Moraw (cz. Komunistická strana Čech a Moravy, KSČM) – partia komunistyczna działająca w Czechach. Partia zajmuje stanowisko narodowo-komunistyczne[1] i eurosceptyczne[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Partia powstała 31 marca 1990 jako organizacja terytorialna Komunistycznej Partii Czechosłowacji. Przewodniczącym został Jiří Svoboda. Początkowo działała w ramach federacji ze swoim słowackim odpowiednikiem – Komunistyczną Partią Słowacji. Gdy jednak ta ostatnia przekształciła się w Partię Lewicy Demokratycznej, federacja rozpadła się. Próby przekształcenia partii w ugrupowanie o charakterze socjaldemokratycznym nie powiodły się – na początku 1992 w wewnątrzpartyjnym referendum ponad 75% członków opowiedziało się za pozostawieniem w nazwie ugrupowania przymiotnika „komunistyczny”. W latach 1992–1993 od partii odłączyło się kilka pomniejszych ugrupowań, w tym stronnicy Miroslava Štěpána, oskarżający KSČM o „zbytnią uległość wobec kapitalistycznych realiów”. W czerwcu 1993 nowym przewodniczącym KSČM został Miroslav Grebeníček. Przez wszystkie lata działalności KSČM była jako kontynuatorka KSČ izolowana przez inne ugrupowania podczas tworzenia koalicji rządowych. 1 października 2005 nowym liderem partii został Vojtěch Filip. Wybory samorządowe i senackie w 2012 roku okazały się dla partii sukcesem. Komuniści zajęli drugie miejsce w skali kraju, wygrywając wybory lokalne w dwóch krajach uzyskując przy tym 68 mandatów i 12 senatorów[3][4].
Struktura
[edytuj | edytuj kod]Partia liczy ponad 100 000 członków. Najwyższym organem jest Zjazd, zwoływany co 4 lata. Między zjazdami najwyższą władzę stanowi Rada Centralna, licząca 94 członków. W terenie działa 14 Rad Krajowych.
Poparcie
[edytuj | edytuj kod]Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Sejm) | Zmiana | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1992[5] | 14,1% | - | 35 | - | |
1996 | 10,33% | 3,77 | 22 | 13 | |
1998 | 11,03% | 0,7 | 24 | 2 | |
2002 | 18,51% | 7,48 | 41 | 17 | |
2006 | 12,81% | 5,7 | 26 | 15 | |
2010 | 11,27% | 1,54 | 26 | - | |
2013[6] | 14,91% | 3,64 | 33 | 7 | z powodu rozwiązania rządu, wybory odbyły się wcześniej |
2017 | 7,76% | 7,15 | 15 | 18 | |
2021 | 3,60% | 4,16 | 0 | 15 |
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty | Zmiana | L. miejsc dla Czech |
---|---|---|---|---|---|
2004 | 20,26% | - | 6 | - | 24 |
2009 | 14,18% | 6,08 | 4 | 2 | 22 |
2014 | 10,98% | 3,2 | 3 | 1 | 21 |
2019 | 6,94% | 4,04 | 1 | 2 | 21 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bozóki, A & Ishiyama, J (2002) The Communist Successor Parties of Central and Eastern Europe, s. 151
- ↑ Giovanni Barbieri Eurosceptic party performances in the 2014 European elections
- ↑ Czeskie wybory samorządowe – lewica górą. [dostęp 2012-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-23)].
- ↑ Czechy.PKW: Opozycja wygrała wybory samorządowe i senackie, gazeta.pl [dostęp: 14.10.2012]
- ↑ Koalicja Blok Lewicy
- ↑ Wybory 2013 – WYNIKI – Kłopotliwy pat, Czechy dalej niestabilne – blog cepol. cepol.salon24.pl. [dostęp 2017-11-24].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona partii (cz. • ang.)