Komunistyczna Partia Indii (Marksistowska) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komunistyczna Partia Indii (Marksistowska)

Państwo	Indie
Skrót	CPI (M)
Lider	Sitaram Yechury
Data założenia	7 listopada 1964
Adres siedziby	Nowe Delhi
Ideologia polityczna	marksizm
Liczba członków	pow. 1 000 000 (2024)
Młodzieżówka	Democratic Youth Federation of India, Tribal Youth Federation
Obecni posłowie	4/545
Obecni senatorowie	5/245
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Komunistyczna Partia Indii (Marksistowska) (hindi भारत की कम्युनिस्ट पार्टी (मार्क्सवादी), ang. Communist Party of India (Marxist)) – partia komunistyczna w Indiach. W 1964 oddzieliła się od Komunistycznej Partii Indii.

Założona w 1964^[1]. Sformowała ją grupa rozłamowców z Komunistycznej Partii Indii. Secesjoniści sprzeciwiali się współpracy partii-matki z Indyjskim Kongresem Narodowym. Ponadto głosili hasła skrajnie lewicowe, sprzyjające maoizmowi i prochińskie^[2][1]. W 1967 zrezygnowała z programu zakładającego rewolucję chłopsko-proletariacką^[2]. W 1970 partię opuściła grupa ekstremistów, która założyła następnie Komunistyczną Partię Indii (Marksistowsko-Leninowską)^[1]. KPI (Marksistowska) umocniła swoje wpływy kosztem KPI^[2]. Wraz z innymi lewicowymi ugrupowaniami uczestniczy w regionalnych koalicjach znanych jako Front Lewicy^[2].

28-30 maja 1970 odbyła się w Kalkucie konferencja założycielska Centrum Indyjskich Związków Zawodowych, centrali związkowej blisko związanej z KPI (Markistowską)^[3]. Pierwszym Prezesem centrali został Bhalchandra Trimbak Ranadive a Sekretarzem Generalnym P. Ramamurthi. Ranadive pozostał na tym sanowisku do 1987, natomiast Ramamurthi do 1979^[4].

Na lata zdominowała scenę polityczną Bengalu Zachodniego (lokalnymi strukturami partii przez lata przewodził Jyoti Basu) oraz Kerali (E.M.S. Namboodiripad)^[1]. W Bengalu Zachodnim w latach 80.–90. partia przeprowadziła śmiałą reformę rolną. W jej myśl każdy rolnik otrzymał ziemię na własność^[5]. Partia do dziś sprawuje rządy w Kerali^[6] oraz mniejszym stanie Tripura^[7].

Sekretarzem generalnym partii jest Sitaram Yechury^[8]. W 2023 organizacja liczyła ponad 1 000 000 członków^[9][10].

Partia wydaje regularnie kilka czasopism w kilku językach^[11]:

• „People's Democracy” w języku angielskim^[12]
• „Ganashakti” w języku bengalskim^[13]
• „Daily Desher Katha” w języku bengalskim^[14]
• „Deshabhimani” w języku malajalamskim^[15][16]
• „Theekkathir” w języku tamilskim^[17]
• „Prajasakti” w języku telugu^[18]
• „Loklaher” w języku hindi^[19]

Początkowo sprzyjała maoizmowi i przyjęła program rewolucji chłopsko-proletariackiej. Z radykalnego programu zrezygnowała w 1967^[2]. Współcześnie doktryna partii nie ma wiele wspólnego z klasycznym marksizmem. Jest to komunizm w wydaniu demokratyczno-parlamentarnym. Partia zajmuje pozycje bliskie socjaldemokracji^[1][5]. KPI (Marksistowska) zaakceptowała indyjski porządek prawny i zrezygnowała z tez dotyczących rewolucji proletariackiej^[1]. Partia obok postulatów równości ekonomicznych, kładzie akcent na tolerancję, równość płci, grup etnicznych, językowych i religii^[5]. W doktrynie partii nie pojawiają się częste w ruchach marksistowskich wątki ateistyczne^[5].