Konserwa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konserwa – potoczne określenie produktu żywnościowego w puszce, słoju lub plastikowym pojemniku, charakteryzującego się wydłużonym okresem przydatności do spożycia. Trwałość produktów zapewnia proces sterylizacji oraz szczelność opakowania chroniąca przed dostępem powietrza i zanieczyszczeń. Do niektórych produktów dodawane są także chemiczne środki konserwujące, np. azotan sodu lub azotan potasu w przetworach mięsnych^[1].

Produkty konserwowane w puszkach wprowadził francuski browarnik Nicolas Appert^[2], zwycięzca konkursu na sposób konserwowania żywności zorganizowany przez Napoleona. Appert wykorzystał do tego celu opakowanie szklane^[1]. Wraz z Anglikiem, Peterem Durandem opatentował pomysł, który następnie kupiła firma Donkin, Hall and Gamble^[1]. W 1810 założyła ona zakłady puszkujące żywność i od 1831 puszkowaną żywność można było zakupić w londyńskich sklepach.

W 1858 Ezra Warner skonstruował otwieracz do konserw^[3].

Zobacz hasło konserwa w Wikisłowniku

• konserwacja żywności