Konsystorz Polowy Rzymskokatolicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konsystorz Polowy Rzymskokatolicki – jednostka organizacyjna w strukturze Ministerstwa Spraw Wojskowych II Rzeczypospolitej, powołana 5 grudnia 1918 na miejsce Zarządu Naczelnego Kapelana Wojsk Polskich - na mocy rozporządzenia kierownika Ministerstwa Spraw Wojskowych Jana Wroczyńskiego.

Konsystorzem Polowym Rzymskokatolickim kierował Naczelny Kapelan Wojsk Polskich ks. Jan Pajkert.

Na mocy dekretu z 18 stycznia 1919 przy Konsystorzu Polowym ustanowiono szefów wyznań:

  • protestanckiego,
  • prawosławnego,
  • mojżeszowego.

3 marca 1919 Konsystorz Polowy został zlikwidowany a na jego miejsce powołano Kurię Biskupią. Biskupem polowym Wojska Polskiego został Stanisław Gall.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Przekształcenia

[edytuj | edytuj kod]

Zarząd Naczelnego Kapelana Wojsk Polskich (1918) → Konsystorz Polowy Rzymskokatolicki (1918-1919) → Kuria Biskupia Biskupa Polowego Wojska Polskiego (1919-1947, 1991-nadal)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1918 r., Nr 9, poz. 212.
  • Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1919 r., Nr 289, poz. 895.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]