Kontraszot – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kontraszot – element olinowania ruchomego, głównie na żaglowcach, ale także na jachtach i mniejszych jednostkach żaglowych, o działaniu przeciwnym do szota. Służy do ustawiania i usztywniania rogu szotowego żagla lub bomu i zapobieganiu jego niekontrolowanemu przelatywaniu na burtę przeciwną przy kursach pełnych. Pełni istotną rolę w przypadku ożaglowania o znacznej powierzchni, gdyż niekontrolowane wypełnienie się żagla z burty zawietrznej i przerzucenie jego rogu szotowego może skutkować wystąpieniem znacznych naprężeń na elementach takielunku oraz ich uszkodzeniem.

• olinowanie
• omasztowanie
• ożaglowanie

• Jerzy W. Dziewulski: Wiadomości o jachtach żaglowych. Warszawa: Alma-Press, 2008, s. 381. ISBN 978-83-7020-358-0.