Kowale (rejon głębocki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Cerkiew Zaśnięcia NMP w Kowalach | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy | +375 2156 |
Kod pocztowy | 211795 |
Tablice rejestracyjne | 2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
55°07′25″N 27°49′55″E/55,123611 27,831944 |
Kowale (biał. Кавалі, Kavali; ros. Ковали, Kowali) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim. Wchodzi w skład sielsowietu Obrub. Wieś leży 8 km na południowy wschód od Głębokiego.
Siedziba parafii prawosławnej pw. Zaśnięcia Matki Bożej[1].
Wieś duchowna położona była w końcu XVIII wieku w województwie połockim[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1870 roku wieś leżała w wołoście Głębokie, w powiecie dziśnieńskim guberni wileńskiej. Wchodziła w skład majątku Łastowice. Wieś Kowale została opisana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[3].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie dziśnieńskim, w gminie Głębokie.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 233 osoby, 227 było wyznania prawosławnego, a 6 mojżeszowego. Jednocześnie 6 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 219 białoruską, a 8 rosyjską. Było tu 40 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 45 domach zamieszkiwało 250 osób[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Głębokiem i miejscowej prawosławnej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Głębokiem[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. Po ataku Niemiec na ZSRR, 24 czerwca 1941 przez miejscowość przechodziła kolumna więźniów z Berezwecza, którzy zostali rozstrzelani dwa dni później w Mikałajewie (zob. droga śmierci Berezwecz-Taklinowo).
W latach 1941-1944 wieś była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Cerkiew Zaśnięcia NMP, zabytek architektury drewnianej z 1748 roku. Zbudowana jako kościół Karmelitów. W latach 40. XIX w. została skonfiskowana przez państwo i przekazana Cerkwi prawosławnej. Pod koniec XIX wieku była rekonstruowana. Świątynia otoczona jest kamiennym murem z ceglaną bramą. Służy miejscowej parafii.
- Znak geodezyjny
- Cerkiew
- Brama cerkwi
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Глубокское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-03-18]. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
- ↑ Kowale, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 506 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 43 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 776 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Państwowe Centrum kartograficzno-geodezyjnych materiałów i danych Republiki Białorusi
- Kowale na stronie internetowej radzima.org
- Strona radzima.net
- Pławiński Rafał, W szponach gułagu Młodość w niewoli, Wydawnictwo Jot Ka Sp. z o.o., Złotogłowice, 2010
- Kowale, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 506 .