Krytyka literacka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krytyka literacka – działalność intelektualna polegająca na dyskusji, ocenianiu i interpretacji dzieł literackich i ogólnie literatury. Krytyka literacka z założenia nie jest wyrazem metody naukowo-badawczej, lecz przekonań ideowo-artystycznych. Za prekursora krytyki literackiej uważa się Arystarcha z Samotraki[1]. Mianem krytyki literackiej określa się także gatunek publicystyki zajmujący się oceną wytworów literatury[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Guy Rachet, Słownik cywilizacji greckiej, Wydawnictwo „Książnica”, 2004, ISBN 83-7132-919-9.
  2. Ladislava Lederbuchová, Průvodce literárním dílem: výkladový slovník základních pojmů literární teorie, H & H, 2002, s. 173, ISBN 978-80-7319-020-0 [dostęp 2019-10-01] (cz.).