Krzysztof Karasek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Karasek

Warszawa, 16 października 2006
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1937 Warszawa
Narodowość	Polska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Godzina jastrzębi Drozd i inne wiersze Prywatna historia ludzkości Gondwana i inne wiersze Gry Weneckie Autostrady i konie „Wiatrołomy"
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Karasek (ur. 19 lutego 1937 w Warszawie) – polski poeta, eseista oraz krytyk literacki.

Urodził się w rodzinie Romana (1900–1976), artysty plastyka, i Janiny Karasek, nauczycielki^[1][2]. Dzieciństwo i młodość spędził na Pomorzu, w latach 1947–1954 mieszkał z rodzicami w Kwidzynie, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr 1^[3]. Po zdaniu matury w Gdańsku podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, a potem studia z zakresu filozofii na Uniwersytecie Warszawskim^[2].

Uważany za jednego z wybitniejszych poetów „pokolenia Nowej Fali”^[4]. Debiutował jako eseista w 1965 szkicem Morze i wyobraźnia, a jako poeta w 1966 zestawem trzech wierszy na łamach miesięcznika „Poezja”. Na przełomie lat 60. i 70. publikował w miesięczniku „Twórczość”, w tygodniku „Kultura”, w „Nowym Medyku”. W latach 1967–1971 był członkiem zespołu redakcyjnego czasopisma „Orientacje”, w latach 1972–1978 pracował w miesięczniku „Nowy Wyraz”, zaś w latach 1983–1993 w miesięczniku „Literatura”. W stanie wojennym pod pseudonimem „Anonim” wydał, w tzw. drugim obiegu, tomik Sceny z Grottgera i inne wiersze. Na początku lat 90. redagował serię poetycką Wydawnictwa „Przedświt”. Pracował w Polskim Radiu, gdzie był wieloletnim dyrektorem literackim II Programu PR^[3].

Członek Związku Literatów Polskich, współzałożyciel Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, członek Polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS^[5].

• Godzina jastrzębi (1970)
• Drozd i inne wiersze (1972)
• Prywatna historia ludzkości (1979)
• Trzy poematy (1982)
• Sceny Grottgera i inne wiersze (1984)
• Świerszcze (1987)
• Lekcja biologii i inne wiersze (1990)
• Poeta nie spóźnia się na poemat (1991)
• Czerwone jabłuszko (1994)
• Święty związek (1997)
• Dziennik rozbitka (2000)
• Musi umrzeć, co ma ożyć w pieśni (2000)
• Maski (2002)
• Dziennik rozbitka II (2004)
• Gondwana i inne wiersze (2006)
• Gry Weneckie (2007)
• Autostrady i konie (2008)
• Flary (2009)
• Ody (2009)
• Lofoty i inne wiersze (2010)
• Wiatrołomy (2011)
• Dziennik rozbitka (Mikołów 2012)
• Słoneczna balia dzieciństwa (Mikołów 2013)
• Wiedza radosna (Mikołów 2015)
• Wzgórza anarchii (Mikołów 2020)

• Poezje (1974)
• Wiersze i poematy (1982)
• Prywatna historia ludzkości (1986)
• Poezje wybrane (1986)
• Poezje (1994)
• Święty związek (2008)
• Przyszedł człowiek żeby chłostać morze (Mikołów 2017)

• Wiosna i demony: powieść (1980)
• Poezja i jej sobowtór: eseje (1986)
• Autopsychografia: eseje (1993)
• Wędrówka ikony przez krajobrazy i ludzi: wykład (2002)
• Baron Romero. Wstęp do przyszłej poezji (Mikołów 2018)

• Współcześni poeci polscy: poezja polska od roku 1956 (1997)
• Tadeusz Peiper: Poezje wybrane
• Anatol Stern: Poezje wybrane
• Daniel Naborowski: Pozje wybrane
• Gottfried Benn: Poezje wybrane
• Rafał Wojaczek: Poezje wybrane
• Tytus Czyżewski: Poezje

• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008)^[6]
• Nagroda literacka im. Władysława Reymonta za twórczość całego życia (2008)^[7]
• Orfeusz - Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego za tom Wiatrołomy wydany (2012 )^[8]
• Nagroda na VII Międzynarodowym Festivalu EXIT w Nowym Sadzie za tom Wiatrołomy (2012)
• Nagroda Literacka m.st. Warszawy w kategorii „Literatura piękna – poezja” za tom Dziennik Rozbitka (2013)
• nominacja do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej za tom Dziennik rozbitka (2013)^[9]
• finalista Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego – Orfeusz za tom Słoneczna balia dzieciństwa (2014)^[10]
• Nagroda specjalna Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (2017, 2019)^[11]
• Członkostwo honorowe Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (2019)^[11]

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce
• „Topos” 4–5/2003 – numer monograficzny pisma poświęcony Krzysztofowi Karaskowi
• Janusz Drzewucki: Krzysztof Karasek, rzecz jasna, w książce Charakter pisma. Szkice o polskiej poezji współczesnej. Instytut Książki, Warszawa 2015. ISBN 978-83-61005-24-7
• Janusz Drzewucki: Anarchiczny zmysł analogii Krzysztofa Karaska, w książce Środek ciężkości. Szkice o współczesnej liryce polskiej. Instytut Mikołowski, Mikołów 2016. ISBN 978-83-65250-20-9
• Artur Nowaczewski: Challenger: metamorfozy poety w twórczości Krzysztofa Karaska, Gdańsk 2021. ISBN 978-83-8206-168-0

• Utwory Krzysztofa Karaska w bibliotece Polona