Księstwo Limburgii (1839–1866) – Wikipedia, wolna encyklopedia
część składowa | |||||
1839-1866 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Data powstania | |||||
Data likwidacji | |||||
Położenie na mapie Holandii ![]() | |||||
50°37′N 5°56′E/50,616667 5,933333 |
Księstwo Limburgii (niem. Herzogtum Limburg, hol. Hertogdom Limburg) – część składowa Królestwa Niderlandów, wyodrębniona zgodnie z umocowaniem traktatu londyńskiego jako odrębne od Królestwa księstwo, będące członkiem Związku Niemieckiego. Księstwo stanowiło rekompensatę dla związku, za ziemie utracone na rzecz Belgii, przez Wielkie Księstwo Luksemburga (będącego państwem w unii z Niderlandami i jednocześnie członkiem Związku Niemieckiego). Księstwo przestało istnieć wraz z upadkiem związku, po wojnie prusko-austriackiej i stało się jedną z prowincji Niderlandów – patrz: Limburgia.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Verenigd_Koninkrijk_der_Nederlanden_%28tot_1830%29.png/200px-Verenigd_Koninkrijk_der_Nederlanden_%28tot_1830%29.png)
2) Księstwo Limburgii
3) Królestwo Belgii
4) ziemie Luksemburga, utracone na rzecz Belgii w 1839
5) Wielkie Księstwo Luksemburga
Książęta odrębnej Limburgii
[edytuj | edytuj kod]Dynastia Oranje-Nassau
[edytuj | edytuj kod]- Wilhelm I (1839-1840)
- Wilhelm II (1840-1849)
- Wilhelm III (1849-1866)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Balicki, M. Bogucka, Historia Holandii, Warszawa 1989