French
DeutschKsięstwo halickie – Wikipedia, wolna encyklopedia
| 1144–1199 | |||
| |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Data powstania | 1144 | ||
| Data likwidacji | 1199 | ||
| Język urzędowy | |||
| Religia dominująca | |||
Położenie na mapie świata  | |||
 49°07′N 24°44′E/49,121581 24,730325 | |||
Księstwo halickie – ruskie księstwo dzielnicowe istniejące w XI–XII w. w dorzeczu górnego i środkowego Sanu i Dniestru oraz górnego Prutu i Seretu. Założone zostało przez potomków Rościsława, wnuka Jarosława Mądrego: Ruryka, Wasylkę i Wołodara[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Tereny dorzecza górnego i środkowego Sanu i Dniestru oraz górnego Prutu i Seretu weszły pod panowanie Rusi Kijowskiej w X wieku. Od 1141 roku księciem halickim był Władymirko, syn Wołodara Rościsławicza. Uniezależnienie od Kijowa wywalczyli stopniowo Włodzimierz Jarosławowicz i jego następcy. Stolicą księstwa był gród w Haliczu. Za Jarosława Ośmiomysła (1153-1187) księstwo sięgało do Morza Czarnego. W 1199 księstwo przejęte zostało przez Romana Mścisławowicza. Stopniowo księstwo halickie połączone zostało z księstwem włodzimiersko-wołyńskim, dając Ruś Halicko-Włodzimierską[2][3][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leszek Podhorodecki: Dzieje Ukrainy. Bellona, 2015. ISBN 83-11-13744-7. (pol.).
- ↑ Halickie, Księstwo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].
- ↑ Ruś Halicko-Wołyńska, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].
- ↑ Roman Mścisławowicz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].