Kuźma Galicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kuźma Galicki

Кузьма Никитович Галицкий

generał armii
Data i miejsce urodzenia	24 października 1897 Taganrog
Data śmierci	14 marca 1973
Przebieg służby
Lata służby	1917–1962
Siły zbrojne	Armia Czerwona Armia Radziecka
Jednostki	3 Armia Uderzeniowa 11 Gwardyjska Armia Specjalny Okręg Wojskowy Przykarpacki Okręg Wojskowy Odeski Okręg Wojskowy Północna Grupa Wojsk Zakaukaski Okręg Wojskowy
Stanowiska	dowódca okręgu wojskowego
Główne wojny i bitwy	wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa wojna zimowa front wschodni
Późniejsza praca	deputowany do Rady Najwyższej ZSRR
Odznaczenia

Kuźma Nikitowicz Galicki (ros. Кузьма Никитович Галицкий, ur. 12 października^?/24 października 1897 w Taganrogu, zm. 14 marca 1973 w Moskwie) – generał armii Armii Radzieckiej (1955), Bohater Związku Radzieckiego (19 kwietnia 1945).

Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1917 wcielony do wojska, był podoficerem. W 1918 dobrowolnie wstąpił do Armii Czerwonej. Uczestniczył w wojnie domowej na Ukrainie, w składzie Frontu Południowego i Południowo-Zachodniego, na stanowiskach dowódcy plutonu, kompanii i batalionu.

W 1922 ukończył Wyższą Szkołę Taktyczną Piechoty i Akademię Wojskową im. M. Frunzego w 1927 r. Jako dowódca dywizji brał udział w wojnie radziecko-fińskiej 1939-1940.

Po napaści Niemiec na ZSRR dowodził dywizją i korpusem, był zastępcą dowódcy armii na Froncie Zachodnim i Północno-Zachodnim (czerwiec 1941 – marzec 1942), potem od września 1942 dowódcą 3 Armii Uderzeniowej i 11 Gwardyjskiej Armii w składzie Frontu Kaliningradzkiego, 1 Nadbałtyckiego i 3 Białoruskiego.

Po wojnie dowodził wojskami Specjalnego Okręgu Wojskowego (1945–1946), Przykarpackiego (1946–1951) i Odeskiego Okręgu Wojskowego (1951–1954), Północnej Grupy Wojsk (1955–1958). W latach 1958–1961 dowódca Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego.

Od stycznia 1962 w stanie spoczynku. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2. do 5. kadencji.

• Bohater Związku Radzieckiego (1945)
• Order Lenina (czterokrotnie)
• Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie)
• Order Suworowa I stopnia
• Order Kutuzowa I stopnia
• Order Bohdana Chmielnickiego (ZSRR) I stopnia
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Za zdobycie Królewca”
• Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
• Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
• Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”

Ordery i medale polskie.

• Bolszaja Sowietskaja Encyklopiedija t.6 str. 64, wyd. 1971
• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1879 (ros.)
• http://russian-west.narod.ru/lyudi/geroi/komandiry/komandiry_4.htm (ros.)