Kunegunda Łokietkówna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kunegunda Łokietkówna (ur. ok. 1295, zm. 9 kwietnia 1331 lub 1333) – królewna polska i księżna świdnicka, córka Władysława I Łokietka i Jadwigi, córki księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego i księżniczki węgierskiej Jolenty Heleny.

Imię Kunegundy nawiązuje najprawdopodobniej do Kingi (Kunegundy), która była siostrą babki macierzystej księżniczki^[1]. Około 1310^[1] została żoną księcia świdnickiego Bernarda. Z małżeństwa Kunegundy i Bernarda pochodziło co najmniej siedmioro dzieci:

• Bolko II Mały – książę świdnicki,
• Konstancja – żona księcia głogowskiego Przemka,
• Elżbieta – żona księcia opolskiego Bolesława II,
• Henryk II – książę świdnicki,
• Beata – zmarła w młodości,
• co najmniej dwoje dzieci – zmarłe w dzieciństwie.

Po śmierci męża, zmarłego 6 maja 1326, Kunegunda sprawowała przez kilka lat regencję w księstwie z powodu małoletności synów^[1]. Zapewne w 1329^[2] wyszła za mąż za księcia saskiego Rudolfa I i opuściła księstwo świdnickie, zabierając ze sobą córkę Beatę^[3]. Drugie małżeństwo Kunegundy było prawdopodobnie bezpotomne^[4].

Kunegunda Łokietkówna zmarła 9 kwietnia, zgodnie z napisem nagrobnym, którego treść zachowała się w szesnastowiecznych odpisach. Data roczna jej śmierci budzi kontrowersje w historiografii. W niektórych zapiskach występuje rok 1331, zaś w innych 1333. Obecnie uważa się rok 1333 za prawdopodobniejszy^[5]. Została pochowana w klasztorze franciszkańskim w Wittenberdze.

• Księżna Kunegunda grana przez Annę Grycewicz występuje w pierwszym sezonie serialu historycznego Korona królów.

• Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów śląskich. Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Avalon, 2007, s. 300, 316–326. ISBN 978-83-60448-28-1. (pol.).
• Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich. Poznań Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 2001, s. 151–153. ISBN 83-913563-5-3. (pol.).