Kurt Weber – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kurt Weber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1928
Cieszyn

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 2015
Moguncja

Zawód

operator filmowy
reżyser

Kurt Weber (ur. 24 maja 1928 w Cieszynie, zm. 4 czerwca 2015[1] w Moguncji[2]) – polski i niemiecki operator filmowy i reżyser.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Cieszynie w rodzinie żydowskiej, jako syn Edwarda Webera (1897–1961) (ostatniego przewodniczącego gminy żydowskiej w tym mieście). Po wybuchu wojny w 1939 r. Kurt Weber uciekł z rodzicami do zajętego przez Związek Radziecki Lwowa, skąd w 1941 r. po ataku niemieckim na ZSRR uciekli dalej, do radzieckiej Azji Środkowej. Podczas II wojny światowej przebywał wraz z rodziną w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, gdzie ukończył kurs kinooperatora w ówczesnym Leninabadzie. Po zakończeniu wojny wrócił w 1946 roku do Polski[3], skąd wkrótce wyemigrował do Niemiec Zachodnich. Jednak po zaledwie roku ponownie przyjechał do Polski[4], by uczęszczać do Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi, którą ukończył w 1953 roku. W 1958 r. debiutował jako operator zdjęciami do filmu Baza ludzi umarłych. Zrealizował jako operator kilkadziesiąt filmów, prowadził wykłady i był dziekanem Wydziału Operatorskiego do 1969 roku. W 1969 roku wyemigrował ponownie do Republiki Federalnej Niemiec[3] po antyżydowskiej nagonce, będącej następstwem wydarzeń marcowych. W Niemczech jako operator kontynuował działalność filmową, był również nauczycielem akademickim. W 1979 roku został profesorem Uniwersytetu Johannesa Gutenberga w Moguncji[4]. Uchodził za jednego z wybitniejszych polskich operatorów filmowych. Był wielojęzyczny.

W 2014 r. ukazała się autobiografia pod tytułem Dokumenty podróży, Wydawnictwo Novae Res.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Reżyser
1970 Industrielandschaft mit Einzelhändlern Egon Monk
1971 Oliver Ludwig Cremer
1972 Einmal im Leben – Geschichte eines Eigenheims Dieter Wedel
1973 Bauern, Bonzen und Bomben Egon Monk
1974 Schneeglöckchen blühen im September Christian Ziewer
1975 Hauptlehrer Hofer Peter Lilienthal
1975 Die Gewehre der Frau Carrar Egon Monk
1976 Alle Jahre wieder: Die Familie Semmeling Dieter Wedel
1977 Winterspelt 1944 Eberhard Fechner
1978 Mittags auf dem Roten Platz Dieter Wedel
1979 Grüß Gott, ich komm von drüben Tom Toelle
1981 Der Mond ist nur a nackerte Kugel Jörg Graser
1985 Schwarz Rot Gold Dieter Wedel
1998 Der König von St. Pauli Dieter Wedel

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł Kurt Weber – operator, jeden z twórców polskiej szkoły filmowej. wiadomosci.onet.pl, 5 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-05].
  2. Nie żyje Kurt Weber, słynny operator filmowy. rmf24.pl, 5 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-05].
  3. a b Zmarł Kurt Weber - operator, jeden z twórców polskiej szkoły filmowej. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. Grupa Wirtualna Polska, 2015-06-05. [dostęp 2015-07-05]. (pol.).
  4. a b https://culture.pl/pl/tworca/kurt-weber | data dostępu 2021.02.12, język polski

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]