Kuznica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kuznica, ros. Кузница – ugrupowanie rosyjskich pisarzy proletariackich wyodrębnione w 1920 roku z Proletkultu, mające w swym programie walkę ideologiczną i artystyczną o wzmocnienie dyktatury proletariatu, kult pracy i kolektywizmu[1] oraz potępienie futuryzmu i symbolizmu[2]. W 1931 roku grupę wchłonęło Rosyjskie Stowarzyszenie Pisarzy Proletariackich[1], a w 1932 roku została rozwiązana[2]. Do grupy należał m.in.: Michaił Gierasimow[1], Aleksiej Nowikow-Priboj, Gieorgij Nikiforow, Aleksandr Niewierow, Władimir Bill-Biełocerkowski[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Kuznica, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2013-09-10].
  2. ↑ a b c Kuźnica. [w:] Onet.Wiem [on-line]. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kuznica&oldid=71905240”