Kwark górny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kwark górny

Klasyfikacja	fermion, kwark
Generacja	1
Symbol	u
Antycząstka	kwark antygórny
Postulowana	1964
Odkryta	1967
Ładunek	${\displaystyle +{\tfrac {2}{3}}}$ e
Masa	1,5 do 4 MeV/c²
Spin	${\displaystyle {\tfrac {1}{2}}}$
Generacja	1

Kwark górny (ang. up, oznaczenie u) – jeden z kwarków, cząstka będąca podstawowym budulcem materii. Wchodzi w skład protonu i neutronu.

Istnienie kwarka górnego było postulowane w 1964 przez Gell-Manna i Zweiga^[1]. Eksperymentalnie potwierdzono jego istnienie w 1967 w SLAC.^[2]

Własności kwarka u:

• masa: 1,5 do 4 MeV/c²^[3]
• ładunek elektryczny: ${\displaystyle +{\tfrac {2}{3}}}$ e
• izospin: ${\displaystyle +{\tfrac {1}{2}}}$ (trzecia składowa)
• spin: ${\displaystyle {\tfrac {1}{2}}}$

Kwark górny jest najlżejszym kwarkiem.