Kwas N-acetylomuraminowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kwas N-acetylomuraminowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	2-acetamido-2-deoksy-3-O-(D-1-karboksyetylo)-D-glukopiranoza
	Inne nazwy i oznaczenia
	MurNAc, NAM (ang. N-acetylmuramate), NAMA (ang. N-acetylmuramic acid), (R)-2-(acetylamino)-3-O-(1-karboksyetylo)-2-deoksy-D-glukoza
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C11H19NO8
Masa molowa	293,27 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	10597-89-4
PubChem	6323218
Właściwości
Temperatura topnienia	125 °C
	Podobne związki
Podobne związki	kwas sjalowy, kwas muraminowy, glukozoamina, glukoza, kwas mlekowy
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas N-acetylomuraminowy – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu muraminowego. W swojej budowie chemicznej zawiera pierścień 2-glukozaminy połączony z grupą acetylową wiązaniem amidowym. Do atomu węgla C3 pierścienia glukopiranozowego natomiast przyłączona jest cząsteczką kwasu mlekowego.

Wchodzi w skład peptydoglikanu, polisacharydu stanowiącego składnik ściany komórkowej bakterii. Lizozym – enzym dokonujący hydrolizy wiązania glikozydowego peptydoglikanu – rozcina to wiązanie między atomem węgla C1 cząsteczki kwasu N-acetylomuraminowego a atomem tlenu połączonym z atomem węgla cząsteczki N-acetyloglukozaminy.

Bibliografia

Lubert Stryer: Biochemia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-12044-4.