La serva padrona – Wikipedia, wolna encyklopedia

La serva padrona
ilustracja
Muzyka

Giovanni Battista Pergolesi

Libretto

Gennaro Federico

Liczba aktów

2

Język oryginału

włoski

Źródło literackie

La serva padrona autorstwa Jacopo Angello Nelli

Prapremiera

5 września 1733

Służąca panią (. La serva padrona) – intermezzo Giovanniego Battisty Pergolesiego w dwóch aktach. Libretto napisał Gennaro Federico.

  • Uberto, starzec – bas
  • Serpina, jego pokojówka – sopran
  • Vespone, jego sługa – rola niema

Numery muzyczne

[edytuj | edytuj kod]
Akt 1
  • Aria: Aspettare e non venire (Uberto)
  • Recytatyw: Quest'è per me disgrazia (Uberto, Serpina)
  • Aria: Sempre in contrasti (Uberto)
  • Recytatyw: In somma delle somme (Serpina, Uberto)
  • Aria: Stizzoso, mio stizzoso (Serpina)
  • Recytatyw: Benissimo. Hai tu inteso? (Uberto, Serpina)
  • Duet: Lo conosco a quegli occhietti (Serpina, Uberto)
Akt 2
  • Recytatyw: Or che fatto ti sei (Serpina, Uberto)
  • Aria: A Serpina penserete (Serpina)
  • Recytatyw: Ah! quanto mi sa male (Uberto, Serpina)
  • Aria: Son imbrogliato io già (Uberto)
  • Recytatyw: Favorisca, signor, passi (Serpina, Uberto)
  • Finał (†): Contento tu sarai (Serpina, Uberto)

(†Później zwyczajem stało się zastępowanie tego duetu innym: Per te ho io nel core. Kompozytor napisał go dwa lata później, w 1735 roku, w swojej commedia per musica., Il Flaminio.)


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014 ISBN 978-83-224-0962-6.