La serva padrona – Wikipedia, wolna encyklopedia

La serva padrona

Muzyka	Giovanni Battista Pergolesi
Libretto	Gennaro Federico
Liczba aktów	2
Język oryginału	włoski
Źródło literackie	La serva padrona autorstwa Jacopo Angello Nelli
Prapremiera	5 września 1733

Służąca panią (wł. La serva padrona) – intermezzo Giovanniego Battisty Pergolesiego w dwóch aktach. Libretto napisał Gennaro Federico.

• Uberto, starzec – bas
• Serpina, jego pokojówka – sopran
• Vespone, jego sługa – rola niema

Akt 1

• Aria: Aspettare e non venire (Uberto)
• Recytatyw: Quest'è per me disgrazia (Uberto, Serpina)
• Aria: Sempre in contrasti (Uberto)
• Recytatyw: In somma delle somme (Serpina, Uberto)
• Aria: Stizzoso, mio stizzoso (Serpina)
• Recytatyw: Benissimo. Hai tu inteso? (Uberto, Serpina)
• Duet: Lo conosco a quegli occhietti (Serpina, Uberto)

Akt 2

• Recytatyw: Or che fatto ti sei (Serpina, Uberto)
• Aria: A Serpina penserete (Serpina)
• Recytatyw: Ah! quanto mi sa male (Uberto, Serpina)
• Aria: Son imbrogliato io già (Uberto)
• Recytatyw: Favorisca, signor, passi (Serpina, Uberto)
• Finał (†): Contento tu sarai (Serpina, Uberto)

(†Później zwyczajem stało się zastępowanie tego duetu innym: Per te ho io nel core. Kompozytor napisał go dwa lata później, w 1735 roku, w swojej commedia per musica., Il Flaminio.)

• Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014 ISBN 978-83-224-0962-6.