Lanchester 6×4 armoured car – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lanchester 6x4 Armoured Car

Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Lanchester Motor Company Limited
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa
Załoga	4
Historia
Prototypy	1927
Produkcja	1929–1931
Egzemplarze	35
Dane techniczne
Silnik	silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy „Lanchester” o mocy 88 KM (64,7 kW)
Poj. zb. paliwa	100 l
Pancerz	grubość: 6–9 mm
Długość	6,20 m
Szerokość	1,96 m
Wysokość	3,00 m
Rozstaw osi	4,10 m
Prześwit	0,29 m
Masa	6 950 kg
Osiągi
Prędkość	72 km/h
Zasięg pojazdu	320 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Vickers kal. 12,7 mm (zapas nabojów – 1000) 2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm (zapas nabojów – 5000)
Użytkownicy
Wielka Brytania  Japonia
Multimedia w Wikimedia Commons

Samochód pancerny Lanchester 6x4 ang. Lanchester 6x4 Armoured Car – brytyjski samochód pancerny z okresu II wojny światowej

W 1927 roku w firmie Lanchester Motor Company Limited zaprojektowano nowy samochód pancerny, który oparto na podwoziu półtoratonowego samochodu ciężarowego w układzie 6x4. Nadwozie było wykonane z blachy stalowej nitowanej do ramy. Samochód był wyposażony w wieżyczkę, w której zamontowano dwa karabiny maszynowe jeden kal. 12,7 i drugi kal. 7,7 mm. Trzeci karabin maszynowy umieszczono w kadłubie obok stanowiska kierowcy.

Tak zaprojektowanym samochodem zainteresowało dowództwo wojskowe. Przy czym produkowany on był w kilku wersjach: • Mk I – wersja podstawowa, wyprodukowano – 8 sztuk • Mk IA – wóz dowodzenia, bez uzbrojenia, wyposażony w radiostację M 9, wyprodukowano – 4 sztuki • Mk II – wersja podstawowa, dach wieżyczki był pochyły, wyprodukowano – 7 sztuk • Mk IIA – wóz dowodzenia, bez uzbrojenia, wyposażony w radiostację M 9, wyprodukowano – 6 sztuk. Łącznie w latach 1929–1931 wyprodukowano 35 samochodów tego typu.

Samochód pancerny Lanchester 6x4 był zbudowano na niezmienionym podwoziu samochodu ciężarowego, sześciokołowego, napad był na cztery tylne koła. Nadwozie został pokryte blachą o grubości od 6 do 9 mm, obok miejsca kierowcy umieszczono stanowisko strzeleckie z karabinem maszynowym. Na dachów umieszczono okrągło więżę dowódcy, w której umieszczono obok siebie dwa karabiny maszynowe. W wersji Mk II wieżyczka miała skośny dach.

Napęd stanowił silnik Lanchester o mocy 80 KM, 6-cylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą.

Uzbrojenie składało się z jednego karabinu maszynowego Vickers kal. 12,7 mm i dwóch kal. 7,7 mm.

Samochód pancerny Lanchester 6x4 w 1931 roku wprowadzono na uzbrojenie 12 pułku huzarów, gdzie stanowiły szwadron samochodów pancernych tego pułku. W 1940 roku zostały one wycofane z armii czynnej i przekazane do jednostek armii terytorialnej, gdzie służyły przez cały okres II wojny światowej.

Kilka z tych samochodów przekazano do oddziałów ochotniczych Malajów Brytyjskich, składających się z tubylców. Kilka z nich w czasie japońskiej kampanii malajskiej zostało przejętych przez Japończyków.

• И. Мощанский. Бронетанковая техника Великобритании 1939—1945 (часть II). „Бронеколлекция”. 2 (23), s. 7-8, 1999. Moskwa: Моделист-конструктор. (ros.). 
• Геннадий Холявский: Энциклопедия Бронетанкового Вооружения и Техники. Колесные и полугусеничные бронеавтомобили. Mińsk: Харвест, 2004, s. 52-53. ISBN 985-13-1765-9. (ros.).