Laodika V – Wikipedia, wolna encyklopedia

Laodika V

królowa Macedonii
Jako żona	Perseusza
królowa państwa Seleucydów
Jako żona	Demetriusza I Sotera
Dane biograficzne
Dynastia	Seleucydzi
Data śmierci	150 p.n.e.
Ojciec	Seleukos IV Filopator
Matka	Laodika IV
Mąż	Perseusz Antygonida
Mąż	Demetriusz I Soter
Dzieci	z Perseuszem: Aleksander, Filip, córka

Laodika V (gr. Λαοδίκη, Laodíkē) (zm. 150 p.n.e.) – syryjska księżniczka i królowa najpierw Macedonii, jako małżonka Perseusza, a później Syrii jako małżonka Demetriusza I Sotera.

Laodika urodziła się jako ostatnie dziecko króla Syrii Seleukosa IV Filopatora i jego siostry-żony Laodiki IV. Miała dwóch braci – Antiocha i Demetriusz I Soter^[1].

W 178 p.n.e. król Macedonii Perseusz odniósł niezwykły sukces dyplomatyczny podbijając wyspę Rodos i zapewniwszy sobie wsparcie króla Egiptu poślubił za zgodą Demetriusza I jego siostrę Laodikę^[2]. Nie przetrwały do naszych czasów żadne wzmianki dotyczące stosunków pomiędzy parą królewską, ale mieli oni przynajmniej czworo dzieci: Aleksandra, Filipa, Andriskosa (uważającego się później za ich syna) i nieznaną z imienia córkę^[3].

Po serii pozornie zwycięskich dla Perseusza bitew, zwycięstwo odnieśli Rzymianie dowodzeni przez Lucjusza Emiliusza Paulusa w bitwie pod Pydną w 168 p.n.e. Macedonia stała się rzymską prowincją, a Perseusz i jego rodzina wzięli udział w tryumfie Emiliusza Paulusa i zamieszkali jako zakładnicy w samym Rzymie. Perseusz zmarł w około 164 p.n.e. lub nieco później, a Laodika oraz ich dzieci zostały wzięte pod opiekę przez senat. Niewiele o nich wiadomo – najstarszy z dzieci byłego króla – Aleksander, wciąż był dzieckiem gdy Rzymianie pokonali Perseusza. Według Liwiusza był on przetrzymywany w miasteczku Alba Fucens, gdzie szybko nauczył się łaciny, był utalentowanym metalurgiem i żył do swojej śmierci^[4][5]. Z przegraną i uwięzieniem Perseusza skończyło się panowanie Antygonidów w Macedonii.

W przeciwieństwie do męża Laodike szybko została odesłana na dwór swojego ojczyma i stryja (męża jej matki) Antiocha IV Epifanesa, gdzie żyła w dostatku i poważaniu. Po jego śmierci przeszła pod opiekę przyrodniego brata i kuzyna zarazem Antiocha V Eupatora. Kiedy i ten zmarł na tronie królewskim zasiadł jej brat Demetriusz I Soter, który być może wówczas rozważał poślubienie siostry^[6]. Jednakże nie podjął żadnych kroków w tym kierunku – żyła wówczas jeszcze Apama, matka jego trzech synów: Demetriusza II Nikatora, Antiocha VII Sidetesa i Antygona.

Około 160 p.n.e. Demetriusz I zaproponował siostrę za żonę ich kuzynowi Ariaratesowi V, królowi Kapadocji, jednakże ten zdecydowanie odmówił. Kiedy w 158 p.n.e. Kapadocją wstrząsała wojna domowa pomiędzy Ariaratesem V, a jego bratem Orofernesem, Seleukida bez wahania poparł tego drugiego i w 159 p.n.e. wypędził Ariaratesa V z Kapadocji, a na jego miejsce wystawił Orofernesa Nikeforosa. Ariarates pozbawiony królestwa, uciekł do Rzymu. Przy poparciu wrogów Demetriusza I w lecie 152 p.n.e. uznał za prawowitego dziedzica posiadłości Seleucydów uzurpatora Aleksanda Balasa, który podawał się za syna Antiocha IV i podarował mu wsparcie militarne oraz pieniądze potrzebne na odzyskanie „dziedzictwa”. W czasie kampanii wojskowej przeciwko Balasowi, Demetriusz I i jego niedawno poślubiona żona Laodika V zostali zamordowani pod Antiochią w 150 p.n.e.

• https://web.archive.org/web/20110808010953/http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_iv.html
• https://web.archive.org/web/20150910195133/http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_v.html
• https://web.archive.org/web/20120921195000/http://www.livius.org/pen-pg/perseus/perseus.html
• https://web.archive.org/web/20081204055428/http://www.livius.org/de-dh/demetrius/demetrius_i_soter.html
• Coinage of Demetrius I Soter and a Laodice, possibly Laodice V, see under entry Houghton 994

• J.D. Grainger, A Seleukid prosopography and gazetteer, BRILL 1997