Las galeriowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Las galeriowy (wł. galleria ‘galeria’, ‘tunel’, ‘sztolnia’) – rodzaj wilgotnych lasów równikowych, porastających doliny rzeczne. Gdy rzeka jest wąska, korony drzew stykają się nad nią, tworząc zacienioną galerię (stąd nazwa)[1]. Flora tego typu lasu może być różna, w zależności od strefy klimatyczno-roślinnej[1]:
- w Ameryce Południowej – akacje, figowce, wierzby, balsy, kauczukowce;
- w Afryce – osoczynowate, zatwarowate, morwowate, wilczomleczowate, brezylkowe, marzanowate.
Za lasy galeriowe uważane są również tugaje występujące w zimnym klimacie pustynnym środkowej Azji[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grażyna Łabno: Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2006, s. 188. ISBN 83-7407-017-X.
- ↑ K. Rachkovskaja , O. Pereladova , PA1311 (Asia: Southeastern Kazakhstan) [online], WWF [dostęp 2024-10-22] .