Laurencja Harasimiw – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiona
Laurencja Harasimiw
Левкадія Іллівна Гарасимів
	zakonnica, męczennica
Data i miejsce urodzenia	30 września 1911 ; Rudniki
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 1952 ; Charsk, obwód tomski
Czczona przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	27 czerwca 2001; Lwów; przez Jana Pawła II

Laurencja Harasimiw (ukr. Левкадія Іллівна Гарасимів, trans. Łewkadija Illiwna Harasymiw, ur. 30 września 1911 w Rudnikach, zm. 28 sierpnia 1952 w Charsku w obwodzie tomskim) – błogosławiona Kościoła katolickiego, siostra zakonna.

W 1931 roku wstąpiła do greckokatolickiego zgromadzenia józefitek, śluby zakonne złożyła w 1933 roku.

Aresztowana przez NKWD w 1951, zesłana początkowo do Borysławia, następnie do Charska pod Tomskiem. Na wygnaniu bardzo zapadła na zdrowiu. W łagrze dzieliła pokój ze sparaliżowanym mężczyzną. Spędzała czas na modlitwie i wykonywaniu robót ręcznych, cierpliwie znosiła nieludzkie warunki.

Została beatyfikowana 27 czerwca 2001 roku przez Jana Pawła II we Lwowie w grupie 27 nowomęczenników greckokatolickich.

Bibliografia

Biographies of twenty five Greek-Catholic Servants of God (ang.)

zakonnica, męczennica
Data i miejsce urodzenia	30 września 1911 Rudniki
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 1952 Charsk, obwód tomski
Czczona przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	27 czerwca 2001 Lwów przez Jana Pawła II