Le Train Bleu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Le Train Bleu (z fr. niebieski pociąg) – zabytkowa restauracja znajdująca się w budynku dworca kolejowego Gare de Lyon w Paryżu. Otwarta po przebudowie Dworca Lyońskiego z okazji Wystawy Światowej w 1900 roku.
Dworzec i zbudowana na poprzednią wystawę (1889) Wieża Eiffla były symbolami nowoczesności i luksusu przełomu XIX i XX wieku. Restauracja początkowo była eleganckim barem dla podróżnych – Buffet de la Gare de Lyon. Obecną nazwę restauracja otrzymała w 1963 roku na cześć Niebieskiego Pociągu kursującego z Paryża do Lyonu i dalej wzdłuż Lazurowego Wybrzeża przez Niceę do Monte Carlo.
Wystrój wnętrza jest stylizowany na wnętrza pałacowe, ornamenty są pokryte złoceniami, a na ścianach są namalowane freski przedstawiające miasta i krajobrazy znajdujące się wzdłuż trasy Niebieskiego Pociągu.
Artyści, którzy malowali freski na ścianach restauracji
[edytuj | edytuj kod]- Charles Bertier
- Henri Gervex
- Edmond Marie Petitjean
- René Billotte
- Gaston La Touche
- Albert Rigolot
- Eugène Burnand
- Max Leenhardt
- Édouard Rosset-Granger
- Eugène Dauphin
- Albert Maignan
- Paul Saïn
- Guillaume Dubufe
- Frédéric Montenard
- Gaston Casimir Saint-Pierre
- François Flameng
- Baptiste Olive
Filmy, w których pojawiają się sceny kręcone w restauracji
[edytuj | edytuj kod]- 1972: Podróże z moją ciotką (Travels with My Aunt), reżyser George Cukor
- 1973: Mama i dziwka (The Mother and the Whore), reżyser Jean Eustache
- 1990: Nikita, reżyser Luc Besson
- 1998: Plac Vendôme (Place Vendôme), reżyser Nicole Garcia
- 2003: Jedynaczki (Filles uniques), reżyser Pierre Jolivet
- 2007: Wakacje Jasia Fasoli (Mr. Bean’s Holiday), reżyser Steve Bendelack
- 2009: Człowiek z kulą w głowie (Micmacs), reżyser Jean-Pierre Jeunet