Lech Pajdowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk chemicznych | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Lech Pajdowski (ur. 17 listopada 1920 w Lublinie, zm. 10 września 2013 we Wrocławiu) – polski chemik, specjalista w zakresie chemii i elektrochemii związków kompleksowych, profesor zwyczajny doktor habilitowany.
W 1951 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej. Przez całą karierę zawodową związany był z Uniwersytetem Wrocławskim, gdzie był między innymi organizatorem i kierownikiem Zakładu Analizy Instrumentalnej oraz Zespołu Elektrochemii i Termodynamiki Związków Koordynacyjnych. Piastował także funkcje prodziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii na tejże uczelni w latach 1966-1970 oraz zastępcy dyrektora Instytutu Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1971-1973 i 1979-1981. Autor podręcznika Chemia ogólna.[2] Pochowany został na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.[3]
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prof. zw. dr hab. Lech Pajdowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-09-19] .
- ↑ Nekrolog w "Gazecie Wyborczej" emitowany 13.09.2013
- ↑ Nekrolog w serwisie WspomnijBliskich.pl