Lech Pajdowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lech Pajdowski
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1920
Lublin

Data i miejsce śmierci

10 września 2013
Wrocław

profesor nauk chemicznych
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Profesura

1971[1]

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Lech Pajdowski (ur. 17 listopada 1920 w Lublinie, zm. 10 września 2013 we Wrocławiu) – polski chemik, specjalista w zakresie chemii i elektrochemii związków kompleksowych, profesor zwyczajny doktor habilitowany.

W 1951 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej. Przez całą karierę zawodową związany był z Uniwersytetem Wrocławskim, gdzie był między innymi organizatorem i kierownikiem Zakładu Analizy Instrumentalnej oraz Zespołu Elektrochemii i Termodynamiki Związków Koordynacyjnych. Piastował także funkcje prodziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii na tejże uczelni w latach 1966-1970 oraz zastępcy dyrektora Instytutu Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1971-1973 i 1979-1981. Autor podręcznika Chemia ogólna.[2] Pochowany został na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.[3]

Grób prof. Lecha Pajdowskiego na Cmentarzu Świętej Rodziny

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]