Legionella pneumophila – Wikipedia, wolna encyklopedia

Legionella pneumophila

Obraz pałeczek legionelli pod transmisyjnym mikroskopem elektronowym
Systematyka
Domena	bakterie
Typ	proteobakterie
Klasa	gammaproteobakterie
Rząd	Legionellales
Rodzina	Legionellaceae
Rodzaj	Legionella
Gatunek	L. pneumophila
Nazwa systematyczna
Legionella pneumophila Brenner DJ, Steigerwalt AG, McDade JE 1979

Ten artykuł od 2008-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Legionella pneumophila – Gram-ujemna bakteria, pałeczka wywołująca choroby z grupy legioneloz, z których najważniejsze znaczenie mają: choroba legionistów oraz gorączka Pontiac.

• bakteria tlenowa
• Gram-ujemna pałeczka
• względnie wewnątrzkomórkowa
• wymiary: 0,3–0,9 μm na 2,0 do 4,0 μm
• ruchliwa, orzęsiona
• optymalna temperatura wzrostu: 35 °C
• temperatura unicestwiania: 60 °C – 65 °C

Do zakażenia u ludzi dochodzi drogą kropelkową w wyniku inhalacji aerozoli zawierających bakterie Legionella pneumophila. W wyniku fagocytozy bakteria wnika do makrofagów pęcherzyków płucnych, a dzięki systemowi sekrecji T4SS unika fuzji fagosomu z lizosomem^[1]. Niszczy okoliczne tkanki poprzez wydzielane egzotoksyny.

Bakteria gwałtownie się namnaża w zbiornikach stojącej ciepłej wody (temp. optymalna 35 °C^[2]), co ma najczęściej miejsce w: termach, klimatyzatorach czy niektórych typach kąpielisk.

Poza tym w rozpylaczach prysznicowych, kranach, wannach z hydromasażem i fontannach. Legionella pneumophila dobrze znosi wodę chlorowaną.

Środowisko stojącej, zalegającej wody wraz z temp. 35ºC niesłychanie sprzyja rozwojowi bakterii, dlatego zaleca się okresowe nagrzewanie wody w nagrzewnicach wodnych (bojlerach) do temperatury od 60 do 65ºC, w której bakterie giną, po czym wodę należy spuszczać tak długo, aż temperatura zakończenia armatury (końcowego kranu i "słuchawki") osiągnie maksimum.

Usuwanie Legionelli z instalacji wodnej może odbywać się poprzez dezynfekcję termiczną, jonizację, za pomocą membran i lamp UV lub chlorowania.^[3]