Lembarczek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok z polany Długie Młaki | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 917 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego | |
49°26′37″N 20°49′51″E/49,443611 20,830833 |
Lembarczek (917 m) – szczyt w Paśmie Jaworzyny w Beskidzie Sądeckim. Wraz z Gaborówką (719 m) znajduje się na krótkim bocznym grzbiecie odchodzącym na zachód od grzbietu Runek – Pusta Wielka. Zwornik dla tego grzbietu znajduje się pomiędzy Polaną Gwiaździstą a Bacówką nad Wierchomlą. Grzbiet opływany jest przez dwa potoki: po zachodniej stronie jest to Potasznia, zataczająca łuk wokół grzbietu Lembarczek – Gaborówka, zaś po stronie zachodniej krótsza Mała Wierchomlanka. Obydwa potoki łączą się z sobą u południowych podnóży Gaborówki[1].
Lembarczek jest zalesiony. Dawniej znajdowały się na nim polany, do 1947 użytkowane przez Łemków zamieszkujących dolinę Wierchomlanki i jej dopływów. Po wysiedleniu ich w ramach Akcji Wisła polany te ulegają zarastaniu. Obecnie teren ten należy do miejscowości Wierchomla Mała. Jej zabudowania znajdują się jednakże tylko w dolinie Małej Wierchomlanki, dolina Potaszni jest bezludna[2]. Pod szczytem Lembarczka, na jego północnych stokach znajduje się rezerwat przyrody Lembarczek chroniący naturalny las jodłowo-bukowy, a cała góra wchodzi w skład Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyki pieszej, ale drogą leśną wschodnimi stokami wyznakowano szlak rowerowy[1].
Szlak rowerowy
[edytuj | edytuj kod]- – z Wierchomli Wielkiej szosą, potem wschodnimi stokami Gaborówki, Lembarczka, obok Bacówki nad Wierchomlą, główną granią Pasma Jaworzyny (Runek – Hala Łabowska) do Maciejowej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lembarczek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 136 .