Leonard Bończa-Stępiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leonard Bończa-Stępiński
	; Leonard Bończa (ok. 1908)
Data i miejsce urodzenia	31 października 1876 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1921 ; Drohobycz
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leonard Bończa-Stępiński (ur. 31 października 1876 w Warszawie, zm. 21 sierpnia 1921 w Drohobyczu) – polski aktor i pedagog.

Życiorys

Absolwent III Gimnazjum Rządowego w Warszawie i Akademii Handlowej w Lipsku. Kształcił się również w Klasie Dramatycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym.

Karierę teatralną rozpoczynał na początku XX wieku w Poznaniu, a po roku przeszedł do zespołu Zelwerowicza w Łodzi^[1]^[2]. Stamtąd przeprowadził się do Krakowa i przez wiele lat był aktorem Teatru im. Juliusza Słowackiego, skąd w 1919 przeniósł się do Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie^[1].

Zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie prowadził lektorat wymowy.

Przebywając na kuracji w Truskawcu zaraził się czerwonką, w wyniku której zmarł po przewiezieniu do Drohobycza^[1].

Filmografia

Cud nad Wisłą (1921)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Nad grobem znakomitego artysty. „Nowości Illustrowane”. Nr, s. 4, 9, 3 września 1921.
↑ Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności. Warszawa: Wydawn. Tenten, 1994, s. 35. ISBN 83-85477-92-6.

Linki zewnętrzne

Leonard Bończa-Stępiński w bazie Filmweb

[NI-1] Nad grobem znakomitego artysty. „Nowości Illustrowane”. Nr, s. 4, 9, 3 września 1921.

[2] Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności. Warszawa: Wydawn. Tenten, 1994, s. 35. ISBN 83-85477-92-6.

[1]

[2]