Leopold Peszkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
podpułkownik kawalerii | |
Pełne imię i nazwisko | Leopold Konrad Peszkowski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1896 |
Data śmierci | 28 lipca 1974 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Leopold Konrad Peszkowski, ps. „Lwowiak” (ur. 15 listopada 1896 w Ustrzykach Dolnych, zm. 28 lipca 1974) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 15 listopada 1896 w Ustrzykach Dolnych, w ówczesnym powiecie liskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Mieczysława i Józefy z Osmólskich[1]. Rodzina miała pochodzenie szlacheckie, pieczętowała się herbem Jastrzębiec. Ojciec Leopolda był ekonomistą i administrował w dobrach łańcuckich hrabiostwa Potockich. Leopold wstąpił do tworzących się oddziałów legionowych 4 VIII 1914. Początkowo został przydzielony do sztabu I Brygady Legionów Polskich. Formalnie w 1 pułku ułanów służył od 28 grudnia 1914 i brał udział we wszystkich bojach legionowych, w tym najważniejszych: pod Konarami i pod Kostiuchnówką.
5 listopada 1918 wstąpił do odradzającego się Wojska Polskiego. Wraz z 11 pułkiem ułanów brał udział w walkach o niepodległość i granice. Służbę wojenną ukończył jako wachmistrz – szef.
Już jako podporucznik rozpoczął w 1921 służbę w 4 pułku strzelców konnych. Był zapalonym kawalerzystą i kilkakrotnym zwycięzcą we współzawodnictwie pułków kawalerii. 2 kwietnia 1929 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1929 stopień rotmistrza w korpusie oficerów kawalerii i 29. lokatą[2][3]. W marcu 1934 pełnił służbę na stanowisku oficera materiałowego, a w marcu 1939 – oficera mobilizacyjnego pułku[4].
W szeregach macierzystego pułku wziął udział kampanii wrześniowej 1939. Lata okupacji spędził w Warszawie, oczywiście z pełnym zaangażowaniem w struktury Armii Krajowej. Awansowany do stopnia majora, w ramach Akcji „Burza” dowodził koncentracją 3 oddziałów leśnych pod Warszawą.
Po wojnie zamieszkał z rodziną w Słupsku. Był prześladowany (otrzymał wyrok 12 lat więzienia). Zanim osiadł w Zgierzu, mieszkał krótko w Woli Branickiej. Zmarł 28 lipca 1974 i został pochowanym na Starym Cmentarzu w Zgierzu. Rodzina mieszka obecnie w Płocku.
Leopold Konrad Peszkowski jest jednym z dwóch pochowanych w Zgierzu kawalerów Krzyża Virtuti Militari za udział w walkach 1914-1921.[5]
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5436 – 17 maja 1922[6][1]
- Krzyż Niepodległości – 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[7][8]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[9]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”[10][9]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[11]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929, s. 107.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 134, w marcu 1939 był jedynym rotmistrzem w kawalerii z tym starszeństwem.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 712.
- ↑ Łukasz Zalewski , Leopold Konrad Peszkowski (1896-1974). Żołnierz Legionów Józefa Piłsudskiego i uczestnik wojny obronnej 1939 r., „Zgierskie Zeszyty Regionalne”, XVI, 2021 .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 29-32.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932, s. 381.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 134.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 53.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leopold Peszkowski. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.53-4359 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-19].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.