Leopold Peszkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leopold Peszkowski
Lwowiak
Ilustracja
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Leopold Konrad Peszkowski

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1896
Ustrzyki Dolne

Data śmierci

28 lipca 1974

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Leopold Konrad Peszkowski, ps. „Lwowiak” (ur. 15 listopada 1896 w Ustrzykach Dolnych, zm. 28 lipca 1974) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 listopada 1896 w Ustrzykach Dolnych, w ówczesnym powiecie liskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Mieczysława i Józefy z Osmólskich[1]. Rodzina miała pochodzenie szlacheckie, pieczętowała się herbem Jastrzębiec. Ojciec Leopolda był ekonomistą i administrował w dobrach łańcuckich hrabiostwa Potockich. Leopold wstąpił do tworzących się oddziałów legionowych 4 VIII 1914. Początkowo został przydzielony do sztabu I Brygady Legionów Polskich. Formalnie w 1 pułku ułanów służył od 28 grudnia 1914 i brał udział we wszystkich bojach legionowych, w tym najważniejszych: pod Konarami i pod Kostiuchnówką.

5 listopada 1918 wstąpił do odradzającego się Wojska Polskiego. Wraz z 11 pułkiem ułanów brał udział w walkach o niepodległość i granice. Służbę wojenną ukończył jako wachmistrz – szef.

Już jako podporucznik rozpoczął w 1921 służbę w 4 pułku strzelców konnych. Był zapalonym kawalerzystą i kilkakrotnym zwycięzcą we współzawodnictwie pułków kawalerii. 2 kwietnia 1929 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1929 stopień rotmistrza w korpusie oficerów kawalerii i 29. lokatą[2][3]. W marcu 1934 pełnił służbę na stanowisku oficera materiałowego, a w marcu 1939 – oficera mobilizacyjnego pułku[4].

W szeregach macierzystego pułku wziął udział kampanii wrześniowej 1939. Lata okupacji spędził w Warszawie, oczywiście z pełnym zaangażowaniem w struktury Armii Krajowej. Awansowany do stopnia majora, w ramach Akcji „Burza” dowodził koncentracją 3 oddziałów leśnych pod Warszawą.

Po wojnie zamieszkał z rodziną w Słupsku. Był prześladowany (otrzymał wyrok 12 lat więzienia). Zanim osiadł w Zgierzu, mieszkał krótko w Woli Branickiej. Zmarł 28 lipca 1974 i został pochowanym na Starym Cmentarzu w Zgierzu. Rodzina mieszka obecnie w Płocku.

Leopold Konrad Peszkowski jest jednym z dwóch pochowanych w Zgierzu kawalerów Krzyża Virtuti Militari za udział w walkach 1914-1921.[5]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929, s. 107.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 134, w marcu 1939 był jedynym rotmistrzem w kawalerii z tym starszeństwem.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 712.
  5. Łukasz Zalewski, Leopold Konrad Peszkowski (1896-1974). Żołnierz Legionów Józefa Piłsudskiego i uczestnik wojny obronnej 1939 r., „Zgierskie Zeszyty Regionalne”, XVI, 2021.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 29-32.
  7. M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932, s. 381.
  9. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 134.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 53.
  11. a b Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]