Leopoldo Mugnone – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Leopoldo Mugnone (ur. 29 września 1858 w Neapolu, zm. 22 grudnia 1941 w Capodichino[1][2]) – włoski kompozytor i dyrygent.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w konserwatorium w Neapolu u Paolo Serrao i Beniamino Cesiego[1][2]. Poprowadził prapremierowe przedstawienia Rycerskości wieśniaczej Pietro Mascagniego (Rzym 1890) i Toski Giacomo Pucciniego (Rzym 1900)[2]. Propagował we Włoszech twórczość operową kompozytorów francuskich, m.in. Bizeta i Masseneta[1]. Był autorem oper Don Eizarro e le sue figlie (wyst. Neapol 1875), Il Biricchino (wyst. Wenecja 1892) i Vita Brettone (wyst. Neapol 1905)[1][2]. Skomponował też popularną pieśń neapolitańską La Rosella[2].