Leszek Rostwo-Suski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leszek Rostwo-Suski
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1930
Włostów

Data i miejsce śmierci

19 kwietnia 2007
Kraków

profesor
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

30 stycznia 1958
AGH

Habilitacja

13 czerwca 1966

Profesura

1974

Uczelnia

Instytut Chemii Fizycznej PAN

Okres zatrudn.

1956-2007

Leszek Rostwo-Suski
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1930
Włostów

Data śmierci

19 kwietnia 2007

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Bruksela 1953 szabla druż.

Leszek Rostwo-Suski ps. Raja (ur. 15 kwietnia 1930 we Włostowie, zm. 19 kwietnia 2007 w Krakowie) – polski chemik, profesor doktor habilitowany nauk chemicznych. Specjalizował się w dziedzinie termodynamiki i elektrochemii soli stopionych, oraz wysokotemperaturowych ogniw paliwowych. Autor wielu prac naukowych. Jako szermierz reprezentował Polskę między innymi na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach (1952) oraz na mistrzostwach świata w Brukseli (1953).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Kazimierza, pułkownika Wojska Polskiego, i Heleny z Dąbrowskich. W czasie II wojny światowej od 1943 r. harcerz Szarych Szeregów, uczestnik powstania warszawskiego[1].

Absolwent z 1952 r. Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UJ. W 1953 r. zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata w Brukseli. W latach 1956–2007 pracownik Instytutu Chemii Fizycznej PAN. Doktoryzował się pod kierunkiem prof. Michała Śmiałowskiego na podstawie rozprawy Badania mechanizmu elektrolitycznego wydzielania sodu ze stopionych kapieli NaCl-CaCl2 uzyskując stopień doktora nauk technicznych, nadany przez Wydział Metalurgiczny AGH dnia 30 stycznia 1958. Habilitował się 13 czerwca 1966 w Instytucie Chemii Fizycznej PAN Warszawie na podstawie pracy O katodowej redukcji stopionego chlorku sodu w niestacjonarnych warunkach galwano-statycznych, od 1974 r., jako profesor. W 1967 r. stworzył w Krakowie w ramach Instytutu, Samodzielną Pracownię Soli Stopionych, której był kierownikiem. W 2004 r. pracownię przekształcono w Zakład Elektrochemicznego Utleniania Paliw Gazowych. W 1993 r. został wyróżniony medalem Kalos Kagathos przyznawanym osobom, które po osiągnięciu wybitnych sukcesów sportowych dokonały wiele w pracy zawodowej. Ojciec Piotra (1962-2010), absolwenta historii i muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego[1].

Pochowany 26 kwietnia 2007 r. na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (część wojskowa przy ul. Prandoty, kwatera 8 WOJ-12-16)[2].

Grób Kazimierza i Leszka Rostwo-Suskich na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Leszek Stoch, Profesor Leszek Rostwo-Suski (1930–2007) inicjator badań nad ogniwami paliwowymi w Polsce, „Prace Komisji Historii Nauki PAU”, X, 2010, s. 361-374.
  2. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-06-02].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]