Leszko III – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leszko III – legendarny władca Polski (wymieniony po raz pierwszy przez Wincentego Kadłubka). Domniemany syn Leszka II, ojciec Popiela I i dziadek Popiela II.

Według Kadłubka Leszko stoczył trzy zwycięskie wojny z Juliuszem Cezarem, zaś walcząc w Partii rozgromił Krassusa. Według kronikarza panował nad Getami, Partami i "krainami położonymi poza Partami", zaś według Kroniki wielkopolskiej jego państwo sięgało na zachodzie "po Westfalię, Saksonię, Bawarię i Turyngię". Pokonany Juliusz Cezar miał wydać za niego swoją siostrę Julię, dając jej w posagu Bawarię. Od męża zaś otrzymała Julia "prowincję serbską". Założyła dwa miasta nazwane swoim imieniem: Julius (Lubusz) i Julin (Lublin, natomiast według Kroniki wielkopolskiej Wolin). Pod naciskiem senatu Cezar próbował odebrać siostrze Bawarię, prowokując tym samym konflikt z Leszkiem, który w odpowiedzi odesłał żonę do Rzymu.

Z małżeństwa Leszka z Julią wywodzi się syna Popiela. Po jej odprawieniu Leszko wziął sobie nałożnicę, z którą miał dwudziestu synów, którzy po jego śmierci otrzymali własne królestwa.

Świadomi legendarnego opisu panowania Leszka III, późniejsi kronikarze podchodzili z rezerwą do jego postaci. Jan Długosz pominął historię o Cezarze, pisząc, że Leszko sprawował nad krajem dobre rządy i udzielał pomocy Węgrom w wojnach "z Grekami i Italczykami". Marcin Bielski datował natomiast jego panowanie na czasy Karola Wielkiego.

• Popiel I – następca tronu
• Bolesław – otrzymał Pomorze dolne
• Kazimierz – otrzymał Kaszuby
• Władysław – otrzymał Kaszuby
• Wratysław – otrzymał Ranię
• Oddon – otrzymał Dytywonię
• Barwin – otrzymał Pomorze dolne
• Przybysław – otrzymał Dytywonię
• Przemysław – otrzymał Zgorzelicę
• Jaksa – otrzymał Białą Serbię
• Semian – otrzymał Serbię
• Siemowit – otrzymał Zgorzelicę
• Siemomysł – otrzymał Zgorzelicę
• Bogdal – otrzymał Pomorze dolne
• Spicygniew – otrzymał Bremę
• Spicymir – otrzymał Luneburg
• Zbigniew – otrzymał Szczecin
• Sobiesław – otrzymał gród Dalen
• Wizymir – otrzymał Wyszomierz
• Czestmir – otrzymał Dytywonię
• Wisław – otrzymał Międzyborze

• Jerzy Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007. ISBN 978-83-7301-973-7. Brak numerów stron w książce
• Jerzy Strzelczyk: Od Prasłowian do Polaków. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987. ISBN 83-03-02015-3. Brak numerów stron w książce