Liliana Leszner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Liliana Leszner

Liliana Leszner (Mrzeżyno 2011)
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1965 Łódź
Obywatelstwo	Polska
Tytuł szachowy	mistrzyni międzynarodowa (1987)
Ranking FIDE	1870 (01.06.2022)
Multimedia w Wikimedia Commons

Liliana Leszner (ur. 9 lutego 1965 w Łodzi) – polska szachistka, mistrzyni międzynarodowa od 1987 roku. W latach 1990–1991 występowała pod nazwiskiem Leszner-Bakalarz.

Pierwszy z czterech medali mistrzostw Polski juniorek zdobyła w roku 1981 w Pilźnie, zajmując III miejsce w grupie do lat 17. Pozostałe trzy medale zdobyła w kategorii do lat 20: dwa złote (Katowice 1983 i Wrocław 1985) oraz brązowy (Poznań 1984). W roku 1984 zajęła II miejsce w turnieju juniorek w Grudziądzu. Rok później wystąpiła w Zakopanem w meczu Polska – Rumunia, uzyskując najlepszy wynik w polskiej drużynie (4½ pkt w 5 partiach). W roku 1986 zajęła IV miejsce w międzynarodowym turnieju w Decinie. W latach 1986–1995 siedmiokrotnie uczestniczyła w finałach mistrzostw Polski seniorek, zdobywając trzy medale: srebrny (Gdańsk 1994) i dwa brązowe (Wrocław 1987 oraz Lublin 1993). W roku 1995 reprezentowała Polskę na turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Nadolu.

Wielokrotnie stawała na podium mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych, m.in. w latach 1987 (w Bydgoszczy) i 1990 (w Gdyni) dwukrotnie zdobyła tytuły mistrzyni kraju.

Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 lipca 1994 r., z wynikiem 2220 punktów dzieliła wówczas 7-8. miejsce wśród polskich szachistek^[1].

• ChessBase Megabase 2008
• Individual Calculations: Leszner, Liliana (ang.)

• Liliana Leszner – wybrane partie szachowe (ang.)
• Liliana Leszner – profil na stronie FIDE (ang.)