Litania dominikańska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Litania dominikańska (Litania dominikańska do odmawiania we wszelkich utrapieniach^[1]) – litania do Najświętszej Maryi Panny, odmawiana w czasie utrapienia, należy do średniowiecznych litanii dominikańskich, sięgających początkami XII wieku; na długo jeszcze przed powstaniem Litanii Loretańskiej (1578 r.). Istnieją dwie wersje tej litanii^[2].

Skuteczność tych litanii, odmawianych w trudnych chwilach zakonu Dominikańskiego, zwłaszcza za Innocentego IV, sprawiła jak podaje stara tradycja, że „kardynałowie i prałaci zwykli byli mówić: strzeżcie się litanii braci kaznodziejów, gdyż czynią rzeczy dziwne”^[1]. A w przysłowie weszło powiedzenie: Litaniis Ordinis Praedicatorium libera nos, Domine (Od litanii Zakonu Kaznodziejskiego wybaw nas, Panie)^[1].

• Piotr Oleś. Letania more solito dicantur. Przyczynek do badań nad pobożnością maryjną wśród średniowiecznych dominikanów. „Folia Historica Cracoviensia”. 19 (1), s. 43–57, 2013. 

• Ryt dominikański
• Litanie maryjne

• Tekst litanii
• Wykonanie wokalne - Schola Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego, Dawid Kusz OP