Live 1970 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wykonawca albumu koncertowego | ||||
Soft Machine | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | początek 1970; 13 sierpnia 1970 | |||
Gatunek | ||||
Długość | 47:27 | |||
Wydawnictwo | Blueprint WB | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Live 1970 – koncertowy album grupy Soft Machine zestawiony z nagrań dokonanych w 1970 i wydany w 1998 r.
Historia i charakter albumu
[edytuj | edytuj kod]Tytuł dysku – Live 1970 – sugerował jedyną pewną informację, że płyta zawiera koncertowe nagrania, które zostały dokonane w 1970 r.
W nocie z 1998 r. wydrukowanej we wkładce, jej autor – Hugh Hopper – napisał oto przykłady z dwu koncertowych występów w 1970 r. gdzieś w Europie. Sądził także, iż dwa pierwsze utwory został nagrane w czerwcu.
Kalendarz Soft Machine był bardzo napięty. Grupa koncertowała od 4 stycznia do 26 kwietnia właściwie nieustannie, z tego od 15 stycznia do 4 kwietnia, z małym wyjątkiem, w Europie kontynentalnej.
Jednak w miarę poszerzania wiedzy o nagraniach zespołu jest już prawie pewne, że nagrania zostały dokonane w Wielkiej Brytanii. Graham Bennett sugeruje daty 13 lutego w University College w Swansea lub 14 lutego na London School of Economics dla pierwszych dwóch nagrań.
Nagrania pozostałe zostały dokonane w Royal Albert Hall w Londynie 13 sierpnia w programie "Proms" czyli Henry Wood Promenade Concerts.
Tradycja "Proms" była długa, sięgała 1895 r. i stopniowo rozwinęła się do najbardziej popularnego na świecie programu poświęconego muzyki poważnej przedstawianej w mniej formalny "niefilharmoniczny" sposób. Popularność i ranga programu wzrosła niebywale, gdy w 1927 r. głównym sponsorem zostało BBC i rozpoczęło radiowe emisje koncertów.
Od 1941 r. koncerty te odbywały się w Royal Albert Hall w Londynie.
Na początku lat 60. XX w. liczba wykonawców w czasie jednego koncertu wzrosła, jak również poszerzył się zakres prezentowanych muzycznych gatunków. W 1970 r. do programu włączono współczesną muzykę. Akcję tę przeprowadzał Tim Souster, eklektyczny i rebeliancki kompozytor mieszający w swoich kompozycjach awangardę ze stylami bardziej popularnymi. Souster nie zawahał się i zaprosił awangardzistów: Terry'ego Rileya i Soft Machine.
Występ w "Proms" był najbardziej nobilitującym koncertem w karierze zespołu[4]. (zobacz więcej Third, wydanie z 2007 r.)
Utwory "Out-Bloody-Rageous", "Facelift" i "Esther's Nose Job" został także wydane na Live at the Proms 1970 (1988), a "Facelift", "Moon in June" i "Esther's Nose Job" na Kings of Canterbury (2003).
Muzycy
[edytuj | edytuj kod]- Mike Ratledge – organy, elektryczne pianino
- Robert Wyatt – perkusja, wokal
- Hugh Hopper – gitara basowa
- Lyn Dobson – saksofony (1, 2)
- Elton Dean – saksofony (3-7)
Spis utworów
[edytuj | edytuj kod]- Lista według okładki CD
- 1. Facelift (Hopper) [5:04] (fragment)
- 2. Moon in June (Wyatt) [5:59] (fragment)
- 3. Out-Bloody-Rageous (Ratledge)
- 4. Facelift (Hopper)
- 5. Pig (Ratledge)
- 6. Orange Skin Food (Ratledge)
- 7. A Door Opens and Closes (Ratledge)
- 8. 10.30 Returns to the Bedroom (Ratledge)
- Lista według Grahama Bennetta[5]
- 1. Facelift
- 2. Moon in June
- 3. Out-Bloody-Rageous
- 4. Facelift
- 5. Esther's Nose Job
- Fire Engine Passing with Bell Clanging
- Pig
- Orange Skin Food
- A Door Opens and Closes
- 10.30 Return to the Bedroom
- 6. Pigling Bland
- 7. 10.30 Returns to the Bedroom (reprise).
Opis płyty
[edytuj | edytuj kod]- Data nagrania CD – być może 13 lub 14 lutego 1970 (1, 2) oraz 13 sierpnia 1970 (3-7)
- Miejsce – University College, Swansea (13. 2) lub London School of Economics (14.2) (1, 2); Royal Albert Hall, Londyn (3-7).
- Długość – 47:27
- Firma nagraniowa – Blueprint USA
- Numer katalogowy – BP290CD
- Data wydania – 13 października 1998
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Live 1970 - Soft Machine | Album | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ http://www.progarchives.com/album.asp?id=3259
- ↑ Live 1970 by Soft Machine (Album; Blueprint; BP 290 CD): Reviews, Ratings, Credits, Song list - Rate Your Music [online], rateyourmusic.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ Graham Bennett. Soft Machine. Out-Bloody-Rageous. Str. 213-215
- ↑ Ibid. Str. 374
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Graham Bennett , Soft Machine. Out-Bloody-Rageous, London: SAF, 2005, ISBN 0-946719-84-5, OCLC 60668224 .
- Michael King , Wrong Movements. A Robert Wyatt History, Allen Huotari, Wembley: SAF, 1994, ISBN 0-946719-10-1, OCLC 30736497 .