Ljubomir Davidović – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ljubomir Davidović
Љубомир Давидовић
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia?/24 grudnia 1863 ; Vlaško Polje
Data i miejsce śmierci	19 lutego 1940 ; Belgrad
	Premier Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców
Okres	od 1919; do 1920
Okres	od 1924; do 1924
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ljubomir Davidović, cyr. Љубомир Давидовић (ur. 12 grudnia^?/24 grudnia 1863 we Vlaškim Polju, zm. 19 lutego 1940 w Belgradzie) – serbski i jugosłowiański nauczyciel i polityk, dwukrotny premier Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców^[1].

Życiorys

Pracował jako nauczyciel w gimnazjum^[1]. W 1901 roku uzyskał mandat parlamentarny^[2]. W 1902 roku współtworzył partię Samostalna narodna stranka. W 1904 roku dołączył do rady ministrów (oświata, sprawy wewnętrzne). Rok później był przewodniczącym serbskiego parlamentu. W 1917 roku uczestniczył w przyjęciu Deklaracji z Korfu^[1].

Po I wojnie światowej, w 1919 roku, został przewodniczącym partii Jugoslovenska demokratska stranka. W latach 1919–1920 i 1924 pełnił funkcję premiera Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Był przeciwnikiem dyktatury 6 stycznia. Po 1935 roku był liderem zjednoczonej opozycji. Nie aprobował serbsko-chorwackiego porozumienia (sporazumu) końca lat 30^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Davidović, Ljubomir – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-10-24]. (chorw.).
↑ Ljubomir Davidović, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-24] (ang.).

[enciklopedija-1] Davidović, Ljubomir – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-10-24]. (chorw.).

[britannica-2] Ljubomir Davidović, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-24] (ang.).

[1]

[2]