Locja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Locja – dział wiedzy nautycznej (nautyki) opisujący wody żeglowne oraz wybrzeża z punktu widzenia bezpiecznej i sprawnej żeglugi. Dotyczy on zarówno wód morskich, jak i śródlądowych dróg żeglownych (czyli przeznaczonych do żeglugi), oraz ich otoczenia. Pomaga lub wręcz umożliwia przejście trudnych nawigacyjnie akwenów i szlaków, oraz opisuje miejsca docelowe żeglugi, jak porty wraz z ich otoczeniem oraz prowadzące do nich tory wodne^[1][2].

Wiadomości z zakresu locji morskiej wydawane są w postaci ksiąg (opisów tekstowych) uzupełniających wiadomości podane na mapach. Księgi opisują geografię akwenów (wraz z opisem dna, prądami morskimi, pływami), geografię widocznych fragmentów wybrzeża, znaki nawigacyjne, charakterystyczne elementy linii brzegowej mogące pomóc w nawigacji, warunki pogodowe (np. wiatry, możliwe zalodzenia), sposoby komunikacji na danym obszarze, godziny funkcjonowania urządzeń i instytucji związanych z komunikacją wodną, obowiązujące przepisy miejscowe, miejscowe słownictwo ważnych z punktu widzenia żeglugi terminów, miejsca zaopatrzenia w różne rzeczy i materiały (np. źródła pozyskania paliwa, czystej wody) oraz inne ważne elementy otaczającej infrastruktury^[3].

Wśród danych geograficznych szczególny nacisk kładziony jest zarówno na miejsca niebezpieczne, jak i miejsca dogodne do przemieszczania się lub postoju.

Locja uwzględnia również zmienność panujących warunków, np. ze względu na pogodę, porę dnia lub roku, a jeżeli jest to istotne, to może opisywać nawet tak nietypowe rzeczy jak: obecność piratów, rzetelność oznakowania czy obyczaje miejscowej ludności, władz, załóg lokalnych statków i obsługi portu.

Księgi locji wydawane są przez większość państw. Najszerszy zakres, obejmujący cały świat, wydaje Admiralicja brytyjska oraz w USA National Geospatial-Intelligence Agency^[4]. W Polsce księgi locji, mapy oraz spisy świateł nawigacyjnych wydaje Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej^[5]. Aby były użyteczne, księgi locji należy aktualizować korzystając z oryginalnych wydawnictw (Notices to Mariners Admiralicji Brytyjskiej, Wiadomości Żeglarskie wydawane przez BHMW, US Notice to Mariners^[6] lub inne)^[2].

Locja morska zajmuje się także opisem oraz ujednoliceniem oznakowań szlaków wodnych.

Na śródlądziu locja zajmuje się następującymi zagadnieniami^[7][8]:

• rzeki (budowa i regulacja);
• jeziora;
• szlaki żeglowne;
• budowle wodne;
• oznakowanie dróg wodnych.

Na internetowych stronach WWW dotyczących tematyki morskiej, żeglarskiej, szantowej, sportów wodnych itp. mianem locji tytułuje się podstrony zawierające zbiory linków czyli tzw. linkownie.

• periplus

• Poprawiana na bieżąco Locja Bałtyku. Wybrzeże Polskie publikacja 502 BHMW (502)
• Sailing directions Baltic sea (Southern part) NGA (pub. 194)