Longin Żarnowiecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Biskup tytularny Mosynopolis | |
Longin Żarnowiecki | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Biskup pomocniczy łucki i żytomierski | |
Okres sprawowania | 1910–1915 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Nominacja biskupia | 7 kwietnia 1910 |
Sakra biskupia | 12 czerwca 1910 |
Data konsekracji | 12 czerwca 1910 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Longin Żarnowiecki (ur. 15 marca 1842 w Folwarkach na Wołyniu, zm. 29 września 1915 w Żytomierzu), polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy łucki i żytomierski.
Studiował w Żytomierzu i Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1866, potem pracował jako wikariusz w Łucku oraz proboszcz w Monasterzyskach. Był profesorem i rektorem Akademii Duchownej w Petersburgu, wcześniej wykładał w seminariach duchownych w Żytomierzu i Kamieńcu Podolskim. Ogłaszał publikacje z liturgiki.
7 kwietnia 1910 został mianowany biskupem pomocniczym łuckim i żytomierskim, ze stolicą tytularną Mosynopolis. Ordynariuszem obu diecezji, złączonych w tym okresie unią personalną, był w chwili nominacji Żarnowieckiego Karol Antoni Niedziałkowski; Żarnowiecki, jako wikariusz generalny, odgrywał czołową rolę w obu diecezjach po śmierci Niedziałkowskiego w kwietniu 1911 (nowym ordynariuszem został dopiero w październiku 1916 Ignacy Dubowski).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2000
- Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna Wydawnictwa Gutenberga. [T.] 18, Victor – Żyżmory. Warszawa: (reprint) "Gutenberg-Print", 1995. ISBN 83-86381-24-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Titular Bishop of Mosynopolis (ang.)
- Catholic-Hierarchy (ang.)
- Publikacje Longina Żarnowieckiego w serwisie Polona.pl