Longin Majdecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Longin Majdecki
Ilustracja
Longin Majdecki w latach 60.
Data i miejsce urodzenia

4 października 1925
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1997
Warszawa

Praca
Styl

architektura krajobrazu

Projekty

Centralny Park Kultury

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Longina Majdeckiego na cmentarzu przy ul. Renety w Warszawie

Longin Majdecki (ur. 4 października 1925 w Warszawie, zm. 14 lipca 1997 tamże[1]) – polski architekt krajobrazu i historyk sztuki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Ogrodniczą II stopnia na Ursynowie. Uzyskał dyplom na Wydziale Ogrodniczym SGGW oraz na Studium Podyplomowym Planowania Przestrzennego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1959 uzyskał dyplom historyka sztuki na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1949 pracował jako architekt-ogrodnik[2].

Był autorem takich założeń jak Centralny Park Kultury, Ogród Sejmowy (z Witoldem Plapisem), projekt rekonstrukcji i rozbudowy parku Łazienkowskiego, parku Kazimierzowskiego w Warszawie, projekty rewaloryzacji parków Królikarnia, Arkadia, Belwederskiego, Podzamcze, Kaskada, Agrykola i ogrodów przy Zamku Królewskim w Warszawie. Był także autorem projektów rewaloryzacji zabytkowych parków w Oborach, Opinogórze, Luszynie, Słubicach, Trembkach, Sterdyni, Świdnie, Sokołowie, Żeliszewie, Lubostroniu, Osuchowie, Pułtusku, Rozalinie, Guzowie, Sannikach, Warce oraz z Anną Majdecką-Strzeżek w Ostromecku, Cieplicach-Zdroju i Kikole, a także w Radziejowicach i Helenowie.

Majdecki zaprojektował również nowe założenia parkowe takie jak m.in. park Dolinka Służewiecka w Warszawie, ogród przy pałacu Towarzystwa Polonia przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, zagospodarowanie parku Lindego i Lasku Bielańskiego oraz zieleńce przy ul. Dzielnej i Świętojerskiej.

Na liście jego dzieł znajdują się również cmentarz Komunalny Północny w Warszawie, cmentarze komunalne w Chełmie, Skierniewicach, Tomaszowie Mazowieckim, Piasecznie i w Palmirach.

Od 1955 starszy asystent, a następnie wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 1961 prowadził wykłady z historii ogrodów na SGGW, z kształtowania krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej oraz podyplomowym Studium Planowania i Architektury Wsi na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Autor licznych publikacji m.in. „Historii Ogrodów” i „Rejestru Ogrodów Polskich”. Członek NOT i SARP. Odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej i Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy[3].

Pochowany na starym cmentarzu na Służewie w warszawskiej dzielnicy Ursynów[1].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

9 lutego 2023 Rada m.st. Warszawy nadała alei parkowej w parku Sieleckim w Dzielnicy Mokotów (biegnącej od ul. Władysława Hańczy w kierunku północnym) nazwę: aleja Longina Majdeckiego[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Baza Nekrologów. Nekrologi warszawskie. [dostęp 2013-04-14].
  2. Longin Majdecki. 1926-1997. Profesor, architekt krajobrazu, planista, historyk sztuki., „Wiadomości Konserwatorskie” (22), 1996, s. 59-60.
  3. Stowarzyszenie Polskich Architektów Krajobrazu. ckno6.ckno.up.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-27)]. [dostęp: 27 grudnia 2013]
  4. Uchwała Rady m.st. Warszawy z 09-02-2023 - BIP m.st. Warszawy - 09.02.2023

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sto warszawiaków i warszawianek. „Warszawski Kalendarz Ilustrowany „Stolicy” - 1967”, s. 40, 1966. Warszawa: Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika „Stolica”. 
  • Aleksander Böhm, Wojciech Kosiński. Pionierzy polskiej architektury krajobrazu. „Czasopismo Techniczne”, s. 265–266, 2007. Wydawnictwo PK. ISSN 1897-6271.