Luísa Todi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Portret Luísy Todi, mal. Élisabeth Vigée-Lebrun | |
Imię i nazwisko | Luísa Rosa de Aguiar |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
Luísa Todi, właśc. Luísa Rosa de Aguiar (ur. 9 stycznia 1753 w Setúbal, zm. 1 października 1833 w Lizbonie[1][2]) – portugalska śpiewaczka operowa, mezzosopran.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zaczęła występować w wieku 14 lat jako aktorka komiczna, w wieku 16 lat poślubiła skrzypka Francesco Saverio Todiego[2]. Po studiach u Davide Pereza zaczęła występy jako śpiewaczka operowa, po raz pierwszy w 1770 roku w Il Viaggiatore Ridicolo Giuseppe Scolariego[1][2]. Występowała w Porto (1773), King’s Theatre w Londynie (1775–1778), Berlinie (1782–1783) i Paryżu (1778–1779, 1781–1782, 1783, 1788–1789)[1]. Na scenach paryskich rywalizowała o popularność z Gertrud Elisabeth Marą[1][2]. Między 1784 a 1789 rokiem przebywała w Rosji, śpiewając w Petersburgu i Moskwie[1]. Po powrocie z Rosji występowała w Berlinie (1788–1789), Moguncji, Hanowerze i Wenecji (1790–1791), Madrycie (1792–1793, 1794–1797) oraz Neapolu (1797–1799)[2]. Pod koniec życia zamieszkała w Lizbonie, utraciła całkowicie wzrok[2].