Luigi Ercolani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luigi Ercolani
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 października 1758
Foligno

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1825
Rzym

Prefekt ds. ekonomicznych Kongregacji Rozkrzewiania Wiary
Okres sprawowania

1818–1825

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1816/1817

Kreacja kardynalska

8 marca 1816
Pius VII

Kościół tytularny

S. Marci

Luigi Ercolani (ur. 17 października 1758 w Foligno, zm. 10 grudnia 1825 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 października 1758 roku w Foligno, jako syn Ascania Ercolaniego i Lucrezii Cirocchi[1]. Studiował na Collegio Nazareno oraz Papieskiej Akademii Kościelnej[1]. Po śmierci braci odziedziczył pokaźną fortunę[1]. Pozostał bezżenny, jednak prowadził światowe życie, specjalizując się w ekonomii[1]. Pod koniec XVIII wieku wstąpił na służbę papieską, zajmując się finansami kościelnymi[1]. Podczas francuskiej okupacji Rzymu udał się do Perugii, a w 1814 roku został skarbnikiem generalnym Kamery Apostolskiej i prałatem Jego Świątobliwości[1]. W 1816 albo 1817 roku przyjął święcenia kapłańskie. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała diakona została ogłoszona na konsystorzu 22 lipca i nadano mu diakonię S. Marci[2]. 14 kwietnia 1817 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera pro hac vice[2]. Rok później został prefektem ds. ekonomicznych Kongregacji Rozkrzewiania Wiary[1]. Zmarł 10 grudnia 1825 roku w Rzymie[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Luigi Ercolani. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-10-12]. (ang.).
  2. a b c Luigi Ercolani. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-10-12]. (ang.).