Luitpold Znojemski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luitpold Znojemski, Lupold, Lutold, czes. Litold, (zm. 15 marca 1112) – pochodzący z czeskiej dynastii Przemyślidów książę morawski na Znojmie 1092–1099 oraz 1101–1112.

Syn księcia czeskiego Konrada I i Wirpirki, brat Oldrzycha księcia morawskiego. Jego żoną była Ida (Uda) córka Leopolda II margrabiego Austrii z dynastii Babenbergów, zmarła w 1115 r. Ich jedynym synem był Konrad II Znojemski (zm. po 1161)

Przemyślidzi	Konrad III Otto (1182–1189) Władysław I Henryk (1192–1194, 1197–1122) Władysław II (1224–1227) Przemysł (1227–1239) Władysław III (1246–1247) Przemysł Ottokar II Wielki (1247–1278) Wacław II (1278–1305) Wacław III (1305–1306)
Dynastia Karyncka	Henryk Karyncki (1306)
Habsburgowie	Rudolf I (1306–1307)
Dynastia Karyncka	Henryk Karyncki (1307–1310)
Luksemburgowie	Jan (1310–1334) Karol (1334–1349) Jan Henryk (1349–1375) Jodok (1375–1411) Prokop (1375–1405) Jan Sobiesław (1375–1380) Wacław (1411–1419) Zygmunt (1419–1423)
Habsburgowie	Albrecht II Habsburg (1423–1439) Władysław Pogrobowiec (1440–1457)
Podiebradowie	Jerzy z Podiebradów (1458–1469)
Hunyady	Maciej Korwin (1469–1490)
Jagiellonowie	Władysław (1490–1516) Ludwik (1516–1526)
Habsburgowie	Ferdynand I (1526–1564) Maksymilian I (1564–1576) Rudolf II (1576–1608) Maciej (1608–1611/1619)

Zobacz też