Luke Burgess – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luke Burgess

Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1983 Newcastle
Wzrost	179 cm
Masa ciała	87 kg
Rugby union
Pozycja	łącznik młyna
Kariera juniorska
Lata Zespół Maitland Blacks St Joseph's College Sydney Uni
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2004–2007 Brumbies (Super 12) 2 (0) 2004 Canberra Vikings 2005–2008 Easts (klub) 34 (5) 2007 Melbourne Rebels (ARC) 9 (15) 2008–2011 Waratahs (Super Rugby) 56 (20) 2009–2011 Sydney Uni (klub) 2011–2013 Stade Toulousain 54 (20) 2013–2015 Melbourne Rebels (Super Rugby) 26 (25) 2014 Melbourne Rising (NRC) 5 (10) 2015–2016 Zebre Rugby 25 (5)
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2004  Australia U-21 5 (10) 2007  Australia 2008–2011  Australia 37 (5)
Dorobek medalowy Puchar świata brąz Nowa Zelandia 2011
Multimedia w Wikimedia Commons

Luke Burgess (ur. 20 sierpnia 1983 w Newcastle) – australijski rugbysta występujący na pozycji łącznika młyna, triumfator Top 14, reprezentant kraju zarówno w wersji piętnasto-, jak i siedmioosobowej, zwycięzca Pucharu Trzech Narodów 2011 oraz zdobywca brązowego medalu podczas Pucharu Świata w Rugby 2011.

Grać w rugby zaczynał w dziecięcym zespole Maitland Blacks^[1][2], treningi kontynuował w zespołach rezerw St Joseph's College^[2][3][4]. Występował następnie w juniorskich drużynach Sydney Uni Football Club, a triumf w lokalnych rozgrywkach w 2003 roku dał mu kontrakt z Brumbies^[3][5][2]. W składzie tego zespołu znajdował się przez cztery sezony^[6][7][8][9], w tym czasie zagrał jednak tylko w dwóch spotkaniach, bowiem rolę łączników młyna dzielili między sobą George Gregan i Patrick Phibbs^[5][2]; występował natomiast w zespole rezerw^[10]. Na poziomie klubowym był od 2005 roku związany z Easts^{[11][12][13][14][15]}, przyczyniając się do pierwszego od szesnastu lat udziału tego zespołu w finale Shute Shield^[2] i odnosząc indywidualne sukcesy^[16][17].

W 2007 roku jego kontrakt z Brumbies nie został odnowiony^[4], a Burgess pomiędzy sierpniem a październikiem wziął udział w jedynym rozegranym sezonie rozgrywek Australian Rugby Championship. Przydzielony został do drużyny Melbourne Rebels^[18], z którą doszedł do finału^[19], indywidualnie uplasował się zaś w czołówce walcząch o miano najlepszego zawodnika^[20]. Ewen McKenzie ściągnął go dwuletnim kontraktem do Waratahs^[4], gdzie ponownie miał pełnić rolę trzeciego łącznika młyna, tym razem za Joshem Valentine i Brettem Sheehanem^[5][2]. Już w połowie pierwszego sezonu uzyskał miejsce w wyjściowej piętnastce, a jego zespół dotarł do finału rozgrywek Super 14^[2][21][22]. Wkrótce przedłużył kontrakt o kolejny dwuletni okres^[21] będąc w tym czasie podstawowym graczem na swojej pozycji i przekraczając liczbę pięćdziesięciu występów w stanowych barwach^{[23][24][25][26]}.

W kwietniu 2011 roku związał się trzysezonowym kontraktem ze Stade Toulousain^[27], w jego barwach zadebiutował w listopadzie tego roku^[28], a klub jeszcze w tym sezonie triumfował w rozgrywkach Top 14^[29]. Umowa została jednak za obopólną zgodą skrócona o rok, bowiem Burgess w opinii Jean-Baptiste Élissalde nie przystosował się do warunków panujących we francuskiej lidze^[30][31]. Zawodnik podpisał zatem nietypowy, dwuipółletni kontrakt z Australian Rugby Union i Melbourne Rebels obowiązujący do końca 2015 roku^[32][33]. Wkrótce po powrocie do kraju znalazł się w meczowym składzie z uwagi na powołanie Nicka Phippsa i kontuzję Richarda Kingi^[34] i zagrał przeciwko Brumbies oraz przebywającym na tournée po Australii British and Irish Lions^[35]. W inauguracyjnej edycji National Rugby Championship początkowo nie został przydzielony do zespołu Melbourne Rising^[36], zwolniony jednak ze zgrupowania kadry^[37] zagrał łącznie w pięciu spotkaniach^[38]. Uważany przez trenera McGahana za zastępcę Nica Stirzakera^[39] w kwietniu 2015 roku ogłosił, że z końcem sezonu Super Rugby przeniesie się do Europy do włoskiego zespołu Zebre Rugby^[40][41]. W rozgrywkach Pro12 i ERCC2 zaliczył w jego barwach dwadzieścia pięć spotkań^[42], po czym zakończył karierę sportową^[43].

W 2004 roku został powołany do kadry U-21 na mistrzostwa świata w tej kategorii wiekowej^[44][45]. W tym turnieju wystąpił we wszystkich pięciu spotkaniach zdobywając dwa przyłożenia, a jego zespół uplasował się ostatecznie na czwartej pozycji^[46]. W 2007 roku uczestniczył zaś z reprezentacją rugby siedmioosobowego w IRB Sevens World Series^[47].

Pierwsze powołanie do seniorskiej kadry otrzymał w 2006 roku, jednak z walki o miejsce w składzie wyeliminowała go kontuzja^[48]. W australijskich barwach zadebiutował w meczu z Irlandią w czerwcu 2008 roku^[49] i przez cztery sezony był brany pod uwagę przy ustalaniu składu kadry^{[50][51][52][53]}. W 2009 roku stracił pozycję podstawowego łącznika młyna Wallabies na rzecz Willa Genii^[54], którą odzyskiwał jedynie wtedy, gdy ten doznawał urazów^[55][56][57].

W 2011 roku wziął udział w zakończonej pierwszym od dekady triumfem kampanii Wallabies w Pucharze Trzech Narodów^[58], po czym został wymieniony w składzie na Puchar Świata w Rugby 2011^[59]. Podczas turnieju zagrał w czterech spotkaniach^[60], a Australijczycy zdobyli brązowe medale po wygranej nad Walią w meczu o trzecie miejsce^[61].

Po powrocie do Australii otrzymywał powołania do kadry narodowej w 2013^[62] i 2014 roku^[63][64], jednak ani razu nie znalazł się w meczowych składach Wallabies. Otrzymywał natomiast zaproszenia do gry dla World XV^[65] i Barbarians^[66][67].

• Studiował na Swinburne University of Technology^[41][68], rozpoczął też studia medyczne^[69].
• Po zakończeniu kariery sportowej podjął się pracy trenerskiej będąc jednocześnie odpowiedzialnym za rozwój tej dyscypliny w Tasmanian Rugby Union^{[70][71][68][69]}.
• Żonaty z Emilie, dwie córki – Freya i Eloise^[69][72].
• Jego ojciec, Rohan, również uprawiał rugby. Grał dla Sydney Uni oraz u boku Johna Hipwella w Waratahs RC w Newcastle^[2].

• Luke Burgess – ESPN Scrum Profile. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
• Luke Burgess – Wallabies Profile. rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-26)]. (ang.).
• Luke Burgess – Stade Toulousain. stadetoulousain.fr. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-25)]. (fr.).
• Luke Burgess – Rebels Profile. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-21)]. (ang.).
• Luke Burgess – EPC Profile. ercrugby.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-26)]. (ang.).
• Luke Burgess – It's Rugby Profile. itsrugby.co.uk. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-26)]. (ang.).