Mładen Marinow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mładen Marinow
Младен Маринов
Ilustracja
Mładen Marinow (2019)
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1971
Tetewen

Zawód, zajęcie

polityk, policjant, urzędnik

Stanowisko

wiceminister spraw wewnętrznych (2017–2018), minister spraw wewnętrznych (2018–2020)

Mładen Marinow, bułg. Младен Маринов (ur. 21 listopada 1971 w Tetewenie[1]) – bułgarski polityk, urzędnik i policjant, w latach 2017–2018 sekretarz generalny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a od 2018 do 2020 minister spraw wewnętrznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 ukończył sofijską Akademię Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w 2002 uzyskał na niej magisterium z przeciwdziałania przestępstwom i ochrony porządku publicznego. W 2005 ukończył studia prawnicze na Południowo-Zachodnim Uniwersytecie im. Neofita Rylskiego w Błagojewgradzie. W 2014 został absolwentem studiów magisterskich z obrony cywilnej i ochrony infrastruktury w sytuacjach kryzysowych w Akademii Wojskowej im. Georgiego Rakowskiego w Sofii. Od 1991 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Sofii, był kolejno oficerem i dowódcą policji, szefem grupy, działu i wiceszefem departamentu. Od czerwca 2013 do lipca 2014 pozostawał wicedyrektorem, a od lipca 2014 – dyrektorem sofijskiego stołecznego dyrektoriatu spraw wewnętrznych[1].

W maju 2017 otrzymał nominację na sekretarza generalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w trzecim gabinecie Bojka Borisowa[2]. 20 września 2018 zaaprobowany przez parlament jako minister w tym resorcie[3]. Zakończył urzędowanie 24 lipca 2020[4]. W kwietniu 2021, lipcu 2021, listopadzie 2021, październiku 2022, kwietniu 2023, czerwcu 2024 i październiku 2024 z ramienia partii GERB uzyskiwał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego 45., 46., 47., 48., 49., 50. oraz 51. kadencji[5][6][7][8][9][10][11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Mladen Marinov – Minister of Interior. government.bg. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).
  2. ↑ Mladen Marinov To Become The New Secretary General of Internal Affairs. noinvite.com, 9 maja 2017. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).
  3. ↑ September 2018. rulers.org. [dostęp 2018-09-23].
  4. ↑ НС прие промените в кабинета. nova.bg, 24 lipca 2020. [dostęp 2020-07-25]. (bułg.).
  5. ↑ Кои кандидати, от кои партии и от кои райони влизат в Народното събрание. svobodnaevropa.bg, 9 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-09]. (bułg.).
  6. ↑ Вижте новите депутати в 46-ия парламент. 24chasa.bg, 15 lipca 2021. [dostęp 2021-07-15]. (bułg.).
  7. ↑ Zdrawka Andonowa: Нови депутати за трети път: кои са и какво работят преди 47-ия парламент (пълен списък). dnevnik.bg, 17 listopada 2021. [dostęp 2021-11-17]. (bułg.).
  8. ↑ Ralica Ficzewa: От новобранци до опитни парламентаристи: кои са новите депутати в 48-ия парламент. dnevnik.bg, 5 października 2022. [dostęp 2022-10-05]. (bułg.).
  9. ↑ Ralica Ficzewa, Złatina Zechirowa: Нещо ново, нещо старо: кои са новите депутати в 49-ия парламент. dnevnik.bg, 4 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-04]. (bułg.).
  10. ↑ Ralica Ficzewa, Jordanka Weselinowa: Старите нови, новите стари: кои депутати влизат в 50-тото Народно събрание. dnevnik.bg, 12 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-12]. (bułg.).
  11. ↑ Вижте новите 240 депутати (Графика). 24chasa.bg, 29 października 2024. [dostęp 2024-10-29]. (bułg.).
Trzeci rząd Bojka Borisowa (2017–2021)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

Ministrowie spraw wewnętrznych Republiki Bułgarii (od 1990)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mładen_Marinow&oldid=75088747”