MC5 – Wikipedia, wolna encyklopedia

MC5

MC5/MC50 (2018)
Pochodzenie	Detroit
Gatunek	garage rock, rock and roll, hard rock, blues rock, protopunk
Aktywność	1964–1972, 1992, 2003–2012
Wydawnictwo	Elektra Records, Atlantic Records, Rhino Records

MC5 (skrót od Motor City Five) – zespół hardrockowy, powstały w Detroit w 1964 r. W jego skład wchodzili Wayne Kramer(inne języki) i Fred "Sonic" Smith(inne języki) (gitary), Michael Davis(inne języki) (bas), Rob Tyner(inne języki) (śpiew) i Dennis Thompson(inne języki) (perkusja). W 2024 wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[1].

Zespół MC5 osiągnął popularność po wydaniu swojego pierwszego albumu, Kick Out the Jams(inne języki), nagranego na żywo w dniach 30 i 31 października 1968.

Po wydaniu płyty pojawiły się kontrowersje związane ze słowami wykrzykiwanymi w tytułowym utworze: "kick out the jams, motherfuckers!". W późniejszych wydaniach zostały one ocenzurowane i pojawiały się jako "kick out the jams, brothers and sisters!" (Do pierwotnej wersji powrócono na wydaniach CD). Natomiast kontrowersje związane z polityką pojawiły się po tym, jak do gwałtownych protestów doszło po występie zespołu podczas Konwencji Narodowej Demokratów w 1968 w Chicago.

Drugi album, Back in the USA(inne języki), wyprodukowany przez Jona Landaua(inne języki), przyszłego mentora Bruce'a Springsteena, dzięki prostej, szybkiej, ostrej i agresywnej grze dostarczył podstaw dla punk rocka. Trzeci album, High Time(inne języki), stanowił inspirację m.in. dla takich zespołów jak Aerosmith i KISS.

13 lutego 1972 Michael Davis opuścił zespół MC5. Pozostali trzej członkowie grupy nagrali jeszcze trzy nowe utwory - "Gold," "Train Music," i "Inside Out" - do ścieżki dźwiękowej filmu Gold. Była to ostatnia sesja nagraniowa zespołu - wkrótce potem drogi muzyków rozeszły się w związku z problemami narkotykowymi.

Fred "Sonic" Smith(inne języki) założył zespół Sonic's Rendezvous Band(inne języki), z którym wydał kilka płyt; poślubił piosenkarkę Patti Smith i wycofał się z branży muzycznej, aby zająć się rodziną.

Wayne Kramer pojawiał się czasami na albumach innych wykonawców, zanim trafił do więzienia za wykroczenia związane z narkotykami. Nieoczekiwanie spotkał tam basistę MC5, Michaela Davisa(inne języki), odsiadującego wyrok za podobne przewinienia. Po wyjściu z więzienia Kramer wydał kilka albumów solowych.

Rob Tyner(inne języki) zmarł w 1991, natomiast Fred "Sonic" Smith(inne języki) w 1994.

W 2003 roku Kramer, Davis i Thompson ponownie zagrali razem. Występ odbył się w 100 Club w Londynie. Miejsce Freda Smitha zajął Nicke Andersson z zespołu The Hellacopters. Swoich głosów użyczyli też David Vanian z The Damned, Lemmy Kilmister z Motörhead, Ian Astbury z The Cult i piosenkarka Kate O'Brien. Natomiast w sekcji dętej, podobnie jak na albumie High Time, zagrali Charles Moore i Buzzy Jones.

W 2004 odbyło się światowe tournée zespołu, pod nazwą DKT/MC5. Zespołowi znowu towarzyszyło wielu gości, takich jak Mark Arm z Mudhoney, Nicke Royale z The Hellacopters, Evan Dando z The Lemonheads, Marshall Crenshaw, i in. Od lutego 2005, wokalistą zespołu jest Handsome Dick Manitoba(inne języki).

W maju 2006 basista Michael Davis doznał urazu kręgosłupa w wypadku motocyklowym.

Albumy

• Kick Out the Jams(inne języki), 1969
• Back in the USA(inne języki), 1970
• High Time(inne języki), 1971
• Babes in Arms(inne języki), 1983 (zbiór singli z początków działalności zespołu)

Kompilacje

• The Big Bang! Best of the MC5, 2000

Single

• I Can Only Give You Everything, 1967
• One of the Guys, 1967
• Looking at You, 1968
• Borderline, 1968
• Kick Out the Jams, 1969
• Motor City is Burning, 1969
• Tonight, 1969
• Shaking Street, 1970
• The American Ruse, 1970
• Over and Over / Sister Anne, 1971 (niewydany oficjalnie)

• MC5: Kick Out the Jams w bazie IMDb (ang.) 1999
• MC5*: A True Testimonial w bazie IMDb (ang.) 2002

• MC5 GATEWAY - szczegółowa strona na temat MC5
• Przewodnik po stronach związanych z MC5. mc5.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-15)].
• Teksty utworów MC5