Małgorzata Potocka (aktorka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Małgorzata Potocka
Ilustracja
Małgorzata Potocka (2014)
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1953
Łódź

Zawód

aktorka filmowa, reżyserka, producentka filmowa

Współmałżonek

Józef Robakowski
(rozwód)

Lata aktywności

od 1959

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Małgorzata Maria Potocka (ur. 17 sierpnia 1953 w Łodzi) – polska aktorka, reżyserka, producentka filmowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką scenografa Ryszarda Potockiego (1915–1975)[1] i Marii Chybowskiej, reżyserki dokumentalistki[2]. Ma dwoje starszego rodzeństwa przyrodniego z poprzedniego małżeństwa ojca[3][4]. Po rozwodzie rodziców została wysłana do szkoły niepokalanek w Nowym Sączu[3], gdzie była wychowanką siostry Eny. Ukończyła XXIX LO w Łodzi, ponadto uzyskała dyplom Wydziału Aktorskiego (1978) i Reżyserskiego (1981) Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

We wrześniu 2019 na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej macierzystej uczelni otrzymała stopień doktora sztuk filmowych i teatralnych na podstawie cyklu fotografii „Re-Fotografie”, filmu pt. Byt intencjonalny – Stanisław Fijałkowski oraz aneksu teoretycznego pt. Gen buntowniczki. Moje inspiracje; promotorem pracy był Janusz Tylman[5][6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała na ekranie w wieku sześciu lat niewielką rolą w filmie Awantura o Basię (1959)[2]. Następnie zagrała m.in. w filmie Wszystko na sprzedaż (1968)[2]. W wieku 14 lat za sprawą ojca zainteresowała się fotografią, w kolejnych latach miała wiele wystaw[2][4].

Jest laureatką Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego (1975) za role w filmach Hubal (1973) w reżyserii Bohdana Poręby, Orzeł i reszka (1974) w reżyserii Ryszarda Filipskiego oraz Jarosław Dąbrowski (1975) w reżyserii Bohdana Poręby, a także nagrody Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” za role w spektaklach telewizyjnych (1979)[7]. W 1985 zagrała w teledysku do piosenki Lady PankMinus Zero”, anglojęzycznej wersji przeboju „Mniej niż zero[8]. Telewizyjną rozpoznawalność przyniosła jej rola Wandy Otrębowskiej, jednej z głównych bohaterek serialu Matki, żony i kochanki (1995, 1998).

Za zasługi w pracy artystycznej w 1996 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi[9]. Laureatka Czarnego Machinera, nagrody miesięcznika „Machina” za serial Klasa na obcasach (2001), który wyreżyserowała oraz zgierskiego Anioła Kultury za osiągnięcia związane z filmem i telewizją i za wspieranie działań artystycznych (2006)[7].

Gościnnie występuje w warszawskich teatrach: Nowym Praga Warszawa jako Abby w Strefie O (2005) Neila LaBute’a w reżyserii Magdaleny Łazarkiewicz oraz Capitol jako Pani Rubin w Alibi od zaraz (2017) Jeana Poireta w reżyserii Marcina Sławińskiego[7].

1 stycznia 2006 została mianowana dyrektorem łódzkiego oddziału TVP3, jednak w lutym 2010 została odwołana z tej funkcji[10]; do odwołania Potockiej miały przyczynić się wyniki kontroli Najwyższej Izby Kontroli, obejmującej lata 2007–2009, z której wynikało, iż dyrektor pobierała co miesiąc tysiąc złotych tzw. dodatku mieszkaniowego, nie przedstawiając umowy najmu mieszkania oraz wykupienie za niespełna dziesięć procent wartości prawie dwustumetrowego mieszkania w luksusowej kamienicy w Łodzi[11][12][13].

W 2011 została dyrektorem artystycznym łódzkiej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej „On Air”[14]. Od 1 września 2019 jest dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu[15].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Z mężem, artystą i fotografem Józefem Robakowskim, ma córkę Matyldę (ur. 1978). Z nieformalnego związku z piosenkarzem Grzegorzem Ciechowskim ma córkę Weronikę (ur. 1987)[3].

Przez wiele lat cierpiała na depresję[2].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ryszard Potocki. filmpolski.pl.
  2. a b c d e Wyborcza.pl [online], wysokieobcasy.pl [dostęp 2024-04-24].
  3. a b c Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  4. a b Introspekcja – rozmowa z Małgorzatą Potocką – Kwartalnik Fotografia [online], kwartalnikfotografia.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  5. Małgorzata Maria Potocka [online], facebook.com [dostęp 2019-09-28] (pol.).
  6. Michał Kliś, Recenzja pracy doktorskiej Małgorzaty Potockiej [online], Biuletyn Informacji Publicznej Łódzkiej Szkoły Filmowej, 26 sierpnia 2019.
  7. a b c Małgorzata Potocka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2019-09-01].
  8. Jan Borysewicz, Marcin Prokop, Mniej obcy, Wydawnictwo Agora, 2022, s. 242.
  9. M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 186.
  10. Małgorzata Potocka nie jest już dyrektorką TVP Łódź [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-09-28] (pol.).
  11. Małgorzata Potocka pod lupą prokuratury i CBA [online], TVN24.pl [dostęp 2019-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-28].
  12. Małgorzata Potocka odwołana z funkcji dyrektora TVP Łódź. [w:] dzienniklodzki.pl [on-line]. [dostęp 2012-03-11].
  13. Małgorzata Potocka nie jest już dyrektorem TVP Łódź [online], hfhrpol.waw.pl [dostęp 2019-09-28].
  14. W Łodzi powstała nowa szkoła filmowa. [w:] mmlodz.pl [on-line]. 2011-09-13. [dostęp 2012-03-11].
  15. Małgorzata Potocka dyrektorem Teatru Powszechnego [online], Warszawa i Mazowsze – najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2019-09-01] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]