Małgorzata Rejmer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Małgorzata Rejmer
Ilustracja
Małgorzata Rejmer (2018)
Data i miejsce urodzenia

6 września 1985
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

literatura, reportaż

Ważne dzieła
  • Toksymia
  • Bukareszt. Kurz i krew
  • Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii
Nagrody

2013 – Nagroda Newsweeka im. Teresy Torańskiej: Najlepsza książka

Multimedia w Wikimedia Commons

Małgorzata Zofia Rejmer (ur. 6 września 1985 w Warszawie) – polska pisarka, reportażystka. Absolwentka kulturoznawstwa. Doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW. Po kilkuletnim pobycie w Tiranie wróciła do Warszawy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła kulturoznawstwo w ramach MISH UW[1].

Debiutowała jako trzynastolatka wierszami opublikowanymi w kwartalniku „Okolica Poetów”[2]. Jej pierwsze opowiadanie Poczekalnia ukazało się w antologii 20 lat pod lampą pod redakcją Pawła Dunin-Wąsowicza (wyd. Lampa i Iskra Boża)[3].

W 2009 wydała swoją pierwszą powieść Toksymia (wyd. Lampa i Iskra Boża), w 2010 nominowaną do Nagrody Literackiej Gdynia[4].

We wrześniu 2013 opublikowała reportaż Bukareszt. Kurz i krew (Wydawnictwo Czarne)[5][6], za który otrzymała Nagrodę Newsweeka im. Teresy Torańskiej w kategorii literatura faktu[7] oraz Nagrodę Literacką dla Autorki „Gryfia”[8], a także nominację do Nagrody Literackiej Nike[9].

W grudniu 2013 Małgorzata Rejmer została nominowana do Paszportów Polityki w dziedzinie literatury[10]. Jest laureatką Gwarancji Kultury, nagrody przyznawanej przez TVP Kultura najciekawszym i najważniejszym artystom[11]. Otrzymała ją za Bukareszt. Kurz i krew – „zbiór reportaży z miasta pełnego śladów dawnej świetności i upadku. Za przejmujące historie mieszkańców Bukaresztu, zawieszonych pomiędzy spuścizną komunistycznej dyktatury Ceaușescu a światem Zachodu. Za język reportażu najwyższej próby”.  

W październiku 2018 ukazała się kolejna reportażowa książka Rejmer Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii (Wydawnictwo Czarne). Za tę książkę w 2019 roku otrzymała Paszport Polityki w kategorii Literatura, Nagrodę Bursztynowego Motyla[12] oraz Nagrodę Kościelskich 2020[13].

W roku 2023 nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazała się jej książka Ciężar skóry - zbiór dziesięciu opowiadań prozatorskich. Akcja zawartych w nim fikcyjnych opowieści dzieje się w Polsce, Kosowie i Albanii[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Autorzy: Małgorzata Rejmer [online] [dostęp 2018-11-27].
  2. ↑ Sylwetka w culture.pl.
  3. ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz (red.), 20 lat pod Lampą: antologia opowiadań, Warszawa 2011, ISBN 978-83-89603-95-1.
  4. ↑ Nominowani 2010 | Nagroda Literacka Gdynia [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2015-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-18].
  5. ↑ Informacja na stronie wydawcy.
  6. ↑ Oko ośmiornicy.
  7. ↑ Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej. polska.newsweek.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-07)]..
  8. ↑ Małgorzata Rejmer laureatką Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia. [dostęp 2014-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-09)].
  9. ↑ Znamy dwudziestkę Nike. Wśród nominowanych: Myśliwski, Bargielska, Karpowicz i – podwójnie – Jerzy Pilch.
  10. ↑ Literatura 2013. Nominowana Małgorzata Rejmer.
  11. ↑ Gwarancje Kultury 2014 rozdane!. [dostęp 2014-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-07)].
  12. ↑ Małgorzata Rejmer laureatką Bursztynowego Motyla [online], instytutksiazki.pl, 13 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-18] (pol.).
  13. ↑ Małgorzata Rejmer i Jan Baron laureatami Nagrody Fundacji im. Kościelskich za lata 2020 i 2021 [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2021-10-17].
  14. ↑ Ciężar skóry, Wydawnictwo Literackie [dostęp 2024-01-22]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Małgorzata_Rejmer&oldid=74274885”