Maść z salicylanem metylu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Maść z salicylanem metylu (łac. Methylis salicylatis unguentum, syn. Unguentum Methylii salicylici FP XIII)[1] – preparat galenowy do użytku zewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego w zakresie receptury aptecznej. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa Farmakopea Polska XIII. Maść typu roztworu (składnik rozpuszczony w podłożu) o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Znajduje zastosowanie w bólach mięśniowych i stawowych na tle gośccowym, pourazowym, w nerwobólach, zapaleniu korzonków nerwowych oraz lumbago[2].
Skład
[edytuj | edytuj kod]- salicylan metylu 20 cz.
- lanolina bezwodna 40 cz.
- wazelina biała 40 cz.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Farmakopea Polska XIII, t.3 – s. 4585 – Monografia Narodowa > skład, nazwa łacińska i polska wraz z synonimem
- ↑ Poradnik Terapeutyczny, Piotr Kubikowski (red.), wyd. II, 1969, s. 126.