Maciej Małek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maciej Małek
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1937
Szopienice

Data śmierci

28 grudnia 2023

Zawód

aktor

Współmałżonek

Bogusława Pawelec

Lata aktywności

1958–2002

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Honorowa Odznaka Miasta Łodzi

Maciej Małek (ur. 9 lutego 1937 w Szopienicach[1], zm. 28 grudnia 2023[2][3][4]) – polski aktor filmowy i teatralny[5], prezes łódzkiego oddziału ZASP (od 1993)[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1957 ukończył Państwowe Studio Dramatyczne przy Teatrze im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach[7]. W latach 1958–1961 występował w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, a w latach 1961–2002 w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi[1].

Członek Zasłużony ZASP. Wieloletni Przewodniczący Oddziału ZASP w Łodzi, Przewodniczący Sekcji Teatrów Dramatycznych, Przewodniczący Komisji ds. Repartycji[8].

Jego żoną była Bogusława Pawelec[6].

Zmarł 28 grudnia 2023 roku[4], pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim na Dołach w Łodzi[9].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]
  • 1961: 101 dalmatyńczyków – Pongo (pierwsza wersja dubbingu)
  • 1962: Arsene Lupin contra Arsene Lupin – François de Vierne
  • 1962: Królowa stacji benzynowej – Sławek
  • 1963: Janosik – Ilcik
  • 1963: Testament uczonego – Wiaźmin
  • 1964: Gdzie jesteś Maksymie?
  • 1965: Pamiętnik pani doktor – Doktor Landau
  • 1967: Timo Rinnelt porwany – Joachim Rinnelt
  • 1968: Che – opowieści o Guevarze – Prado
  • 1968: Stopień ryzyka – Oleg
  • 1968: Tajemniczy mnich – Łatyszew
  • 1968: Wiosenne wody – Von Dönhof
  • 1969: Nad jeziorem – Energetyk Jakowlew
  • 1970: Raport 36
  • 1970: Tropiciel Śladów – Chingachgook
  • 1971: Małżonkowie roku drugiego – markiz
  • 1971: Śledztwo skończone – proszę zapomnieć – inż. Giovanni Batista Vanzi
  • 1971: Z księgi królów – Suhrab
  • 1971: Zdradzieckie gry miłosne – Ricciardo
  • 1972: Zbrodnia jest zbrodnią – Paul
  • 1974: Mały Książę – Historyk
  • 1975: Szczęśliwego Nowego Roku
  • 1975: W krainie pieczonych gołąbków – Kaflisch
  • 1978: Tajemnica stalowego miasta – Marcel Zodiak
  • 1980: Czarna kura – Iwan Karłowicz
  • 1985: Moryc z ogłoszeniowego słupa – ojciec[8]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[13].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Wyróżnienie aktorskie na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Młodego Scypiona w Kaligula w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (1966)
  • Nagroda Wojewody Łódzkiego (1997)
  • Nagroda Prezydenta Łodzi z okazji obchodów 110-lecia Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi (1999)
  • Nagroda Marszałka Województwa Łódzkiego (2001)
  • Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za nieocenione zasługi dla kultury polskiej (2007)
  • Nagroda Miasta Łodzi za wybitne osiągniecia w ostatnich pięciu latach (2008)[1]

Źródło:[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Maciej Małek [online], FilmPolski [dostęp 2023-03-29] (pol.).
  2. Zmarł aktor Maciej Małek. Był związany z Teatrem Jaracza w Łodzi przez ponad 40 lat. Współpracował też z Radiem Łódź - Radio Łódź [online], radiolodz.pl, 29 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-29] (pol.).
  3. Nie żyje mąż gwiazdy "Seksmisji". Zagrał w kultowym serialu: Pozostawił pustkę, której nikt nie wypełni [online], www.se.pl [dostęp 2023-12-29] (pol.).
  4. a b Maciej Małek – Usługi pogrzebowe H.Skrzydlewska [online] [dostęp 2023-12-30] (pol.).
  5. Maciej Małek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2023-03-29].
  6. a b Maciej Małek [online], teatry.art.pl, 8 stycznia 2006 [dostęp 2023-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2006-01-08].
  7. Teatr Jaracza – Maciej Małek [online], teatr-jaracza.lodz.pl [dostęp 2023-03-29].
  8. a b c Maciej Małek – Związek Artystów Scen Polskich ZASP – Stowarzyszenie [online] [dostęp 2024-12-12] (pol.).
  9. Nekrolog. Maciej Małek – Usługi pogrzebowe H.Skrzydlewska [online] [dostęp 2024-01-11] (pol.).
  10. M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 36 „za wybitne zasługi w długoletniej pracy artystycznej”.
  11. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-12-12] (pol.).
  12. Laureaci Medalu Pro Publico Bono im. Sabiny Nowickiej [dostęp 2024-12-12].
  13. a b Maciej Małek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-12-12].