French
DeutschMalinów (szczyt) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Szczyt Malinowa w 2018 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość | 1115 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°39′34,8″N 18°58′41,6″E/49,659667 18,978222 | |
Malinów (1115 m n.p.m.) – płaskie, rozległe wzniesienie w Paśmie Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim. Znajduje się w bocznym grzbiecie biegnącym od Malinowskiej Skały ku Przełęczy Salmopolskiej[1].
Od Malinowskiej Skały Malinów oddzielony jest głęboko wciętą Malinowską Przełęczą (1012 m). Na jego szczycie grzbiet rozgałęzia się: główny grzbiet biegnie na zachód ku Przełęczy Salmopolskiej i dalej na Kotarz, w kierunku północnym natomiast biegnie krótki grzbiet opadający przez polanę Pośrednie w widły Żylicy i jej dopływu – Potoku Malinów. Pomiędzy grzbiety te wcina się dolnka potoku Sucha Roztoka[2].
Grzbietowa część Malinowa zbudowana jest z występujących tylko w tej części Beskidu Śląskiego tzw. zlepieńców z Malinowskiej Skały. Na stokach liczne wychodnie skalne w formie m.in. baszt i ambon, dochodzących do 9 m wysokości i 120 m długości. W zboczach góry znajduje się szereg jaskiń, w tym najdłuższa jaskinia polskiego fliszu karpackiego – Jaskinia Wiślańska o łącznej długości korytarzy 2275 m, a także druga co do długości jaskinia fliszowa – Jaskinia Miecharska o długości korytarzy 1838 m. Na południowym stoku góry, tuż pod grzbietem od strony Wisły Malinki, znajduje się otwór wejściowy znanej Jaskini Malinowskiej, chronionej jako pomnik przyrody, lecz udostępnionej do zwiedzania[3].
Szczyt Malinowa jeszcze na początku lat 90. XX w. w całości porośnięty był lasami świerkowymi. Dziś pokryty jest wielkimi wyrębami, z których można oglądać panoramy na Pasmo Stożka i Czantorii i Stożka, Klimczok, Kotarz, Skrzyczne oraz Szczyrk[3]. Grzbietem Malinowa biegnie granica między miastami Wisła w powiecie cieszyńskim i Szczyrk w powiecie bielskim[2].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez Malinów przebiega czerwony szlak z Przełęczy Salmopolskiej na Malinowską Skałę. Na szczycie kończy się szlak zielony ze Szczyrku Soliska[4].
odcinek: Przełęcz Salmopolska – Malinów – Malinowska Przełęcz – Rozdroże pod Malinowską Skałą – Malinowska Skała. Czas przejścia: 1:05 godz., suma podejść 300 m, suma zejść 100 m, z powrotem 1 godz.
Szczyrk Solisko – polana Pośrednie – Malinów. Czas przejścia 1:20 godz., suma podejść 450 m, z powrotem 55 min[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-06-21].
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-03-08].
- ↑ a b Mirosław Barański, Beskid Śląski. Pasmo Baraniej Góry, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1999, ISBN 83-7005-423-4.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.
